Μόνος ολομόναχος




Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

Ναυτικός Ομιλος, Σύλλογος Παλαμήδης, "Τριανόν"

ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Το έκανα και εγώ επί δυο ολόκληρα χρόνια αυτό το έργο και έφτυσα αίμα. Και είπα ποτέ πια.
Επομένως δεν μπορώ παρά να τιμώ και να λέω εύγε σε όλους αυτούς που κάνουν αγόγγυστα το ίδιο μετά από εμένα. Έστω και αν το Κολυμβητήριο Ναυπλίου είναι κλειστό εννέα μήνες κάθε χρόνο, οπότε και η έντονη ενασχόληση κάθε, μα κάθε απόγευμα, περιορίζεται στους θερινούς μήνες. Δεν είναι εύκολο να είσαι κάθε μέρα εκεί απίκο να λύνεις τα δεκάδες μικρά καθημερινά προβλήματα και να κάνεις την χαμαλοδουλειά.
Είναι πολύ δύσκολο να προετοιμάζεις τις ομάδες υδατοσφαίρισης με κλειστό το Κολυμβητήριο. Να μπορείς να έχεις τα παιδιά σε ετοιμότητα και να τρέχεις σε άλλα κολυμβητήρια για προπονήσεις και αγώνες.
Παράγοντες και γονείς ήρωες. Σας το λέω μετά  λόγου γνώσεως.
Και η ομάδα ανδρών του Ναυτικού Ομίλου Ναυπλίου παραμένει επί χρόνια στην δεύτερη Εθνική. Μεγάλη επιτυχία, Αλλά και οι μικροί έκαναν ένα θαύμα. Προκρίθηκαν στην επόμενη φάση κερδίζοντας μάλιστα τόσον την ομάδα της Καλαμάτας, όσον και την δεύτερη ομάδα της Πάτρας. Θρίαμβοι ήσαν αυτοί, αν σκεφτείς ότι η πισίνα μας ήταν κλειστή. Και, ίσως, θα πρέπει και να δημοσιοποιηθεί και το αποτέλεσμα της ήττας από τον τεράστιο Ναυτικό Όμιλο Πατρών. Ας μην το κρύβουμε όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα (δεν το γνωρίζω τώρα που σας γράφω). Η προσπάθεια απέναντι σε ένα μεγάλο αντίπαλο έχει την δικιά της αξία ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Οσα γκολ και αν φάγαμε
Ομως, ως αιρετικός, είμαι αναγκασμένος να κάνω την παρατήρησή μου: Προχωρήστε, βρε παιδιά, στη σύγκληση της γενικής Συνέλευσης του Σωματείου.  Για να σας εκλέξουμε εκ νέου στο Διοικητικό Συμβούλιο. Και να δούμε εάν υπάρχουν και άλλοι που ενδιαφέρονται. Για να συναντηθούν και να συζητήσουν τα μέλη του Σωματείου. Να βρεθούν και αυτά δίπλα στην ομάδα. Για να δούμε αν υπάρχει διάθεση για προσφορά. Για να εγγραφούν και άλλα μέλη. Τα ενεργά μέλη είναι το αίμα και το οξυγόνο ενός σωματείου. Δεν θα πρέπει να παρέρχεται ο χρόνος της θητείας ενός Διοικητικού Συμβουλίου και να μην γίνονται νέες αρχαιρεσίες. Και έχω πληροφορηθεί ότι, παρ΄ότι ήμουν απών στην προηγούμενη Γενική Συνέλευση, με έχουν εκλέξει μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής. Τώρα τι θα ελέγξω από την στιγμή μάλιστα που κανείς δεν με πληροφόρησε επίσημα και έχουν περάσει και δυο χρόνια και παραπάνω από τότε; Οι καταστατικές διαδικασίες δεν είναι μόνον τύπος. Είναι και ουσία.
Με όλη την καλή διάθεση και με άπειρο σεβασμό για τις αξιέπαινες προσπάθειες τα αναφέρω αυτά.
Και ένα τελευταίο, αλλά λίαν σημαντικό. Είναι ώρα να αφήσουμε πίσω πικρίες και αντιπαραθέσεις. Ο όμιλος πρέπει να έχει ανοιχτές τις αγκάλες του σε όλους, όσοι έχουν προσφέρει στο παρελθόν. Παράγοντες και αθλητές. Δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι. Και πρέπει να ξαναπλησιάσουν τον Σύλλογο αυτοί που είχαν βάλει ένα λιθαράκι για να προοδεύσει και το τμήμα της κολύμβησης, ώστε να μην μένουμε μόνον στις επιτυχίες του τμήματος της υδατοσφαίρισης.
(Η φωτογραφία έχει αναρτηθεί στις παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου από τον Παναγιώτη Σκολαρίκο)


ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ"
Εδώ το πάνω χέρι τα τελευταία χρόνια το έχουν κάποιοι πολύ καλοί φίλοι μου.
Θα προσπαθήσω, όσο είναι δυνατόν, να είμαι αμερόληπτος.
Το ιστορικό Πολιτιστικό Σωματείο του Ναυπλίου διανύει το πλέον φωτεινό και δημιουργικό του διάστημα.
Ρέκτες του Ναυπλίου έχουν το πάνω χέρι.
Και δεν είναι μόνον ότι αγαπούν την πόλη, αλλά και τρέχουν και προσπαθούν. Είδαμε πολλές και ωραίες δράσεις την τελευταία τριετία. Εγώ πάντοτε έχω κάποιες μικρές ενστάσεις για κάποια πράγματα που γίνονται, αλλά μην μου δίνεται σημασία, διότι είμαι και περίεργος
Και από δίπλα και άλλα άτομα εκτός συμβουλίου προσφέρουν ανιδιοτελώς. Και κάποια από αυτά είναι και υποψήφιοι/ες στις αρχαιρεσίες που θα διεξαχθούν μεθαύριο. Και πρέπει να τους/τις ψηφίσουν τα μέλη του Σωματείου.
Πολύ αμερόληπτος είμαι μέχρις εδώ. Όλο "εύγε" λέω, βρε παιδί μου.
Εντάξει,  ρε αιρετικέ, φίλοι σου είναι Δεν μπορεί να είναι και τέλειοι.
Ας πω λοιπόν και το "αιρετικό" μου και την γκρίνια μου και για τον Παλαμήδη.
Μέχρι πριν μερικά χρόνια, ένα μεγάλο μέρος της Ναυπλιακής κοινωνίας, έλεγε ότι τον Σύλλογο  τον διοικεί ένα Βατικανό. Κάποιοι γέροντες που δεν αφουγκράζονται τον παλμό της νεολαίας και είναι απόμακροι. Αυτή την ρετσινιά, οι σημερινοί, που είναι και νεότατοι στην ψυχή και όλο χαμόγελα και Πεμπτιανοί κάποιοι από αυτούς, θα πρέπει να την αποτινάξουν και με άλλες διαδικασίες.
Δεν μπορεί να μου απαγόρευσαν, και καλά έκαναν, να ψηφίσω στις προηγούμενες αρχαιρεσίες, διότι "έτσι λέει το καταστατικό" για τα καινούργια μέλη και τελικά από τις προηγούμενες αρχαιρεσίες να πέρασαν τρία, νομίζω, χρόνια, χωρίς να γίνουν ενδιάμεσες Γενικές Συνελεύσεις και απολογισμοί και προϋπολογισμοί, παρότι το καταστατικό, σίγουρα το προβλέπει. Όπως είπαμε και για τον Ναυτικό Όμιλο, οι διαδικασίες δεν είναι μόνον τύπος. Είναι και ουσία. Να συνευρεθούν τα μέλη και να συζητήσουν. Να ακουσθούν προτάσεις και ιδέες. Να δούμε αν υπάρχει διάθεση προσφοράς και από ανθρώπους που δεν ανήκουν στο Δ.Σ. Το ξέρω ότι έχουν ανοιχτές τις αγκαλιές τους σε κάθε έναν που θέλει να προσφέρει. Και έχουν, εν πολλοίς και ανοιχτά τα ώτα τους. Ας γίνονται λοιπόν Γενικές Συνελεύσεις τουλάχιστον άπαξ ετησίως. Οπως το Καταστατικό πρέπει να προβλέπει. Αλλιώς το Καταστατικό θέλει τροποποίηση
(Η φωτογραφία έχει αναρτηθεί στις παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου από τον Γιώργο Καρατάσο)

"ΤΡΙΑΝΟΝ"
Δεν είναι εύκολο να ενταχθεί ένα έργο σε Κοινοτικό Πλαίσιο. Το ξέρω πολύ καλά αυτό. Άλλαξαν τα πράγματα από εκείνη την εποχή της δεκαετίας του 80, τότε που δημαρχέοι έστελναν ένα χαρτί, μία αίτηση και έναν υποτυπώδη προϋπολογισμό και έπαιρναν χρήματα με την σέσουλα. Και καλώς άλλαξαν.
Και έτσι οι Δήμοι που δεν διαθέτουν οργανωμένα γραφεία να δημιουργήσουν πλήρεις φακέλους με μελέτες, προϋπολογισμούς και τα άλλα δικαιολογητικά μένουν πίσω στα έργα.
Τα λέω και τα ξαναλέω.
Έχει μαλλιάσει η γλώττα μου.
Εμείς δίνουμε βαρύτητα στα τριήμερα και τις φιέστες και όχι στα έργα υποδομής που θα δώσουν έναν άλλο αέρα.
Όμως, όπως φαίνεται, ένα σημαντικό έργο για την πόλη θα ενταχθεί σε Κοινοτικό Πρόγραμμα και υπάρχουν μεγάλες ελπίδες να γίνει. Αναφέρομαι στα έργα αποκατάστασης και ανακαίνισης του Τριανόν. Ένα μεγάλο έργο και, όλοι ελπίζουμε, ότι το έργο θα ολοκληρωθεί και ένα ακόμα στολίδι της πόλης μας θα λάμψει.
Φαίνεται ότι κάποιο ή κάποια άτομα εργάσθηκαν σκληρά για να δημιουργηθεί ο φάκελος και να εγκριθούν οι μελέτες.
Εύγε.
Και αυτό το "εύγε", όπως και τα προηγούμενα για τους ανθρώπους του Παλαμήδη και του Ναυτικού Ομίλου, πηγαίνει σε ανθρώπους με ονοματεπώνυμα. Αυτοί που κουράσθηκαν και κουράζονται γνωρίζουν.
Και εδώ όμως έχω το αιρετικό μου να πω. Αυτό το δικό μου "αλλά" και "όμως" είναι τελικά το οξυγόνο του ιστολογίου μου. Ας κάνουν λοιπόν μια προσπάθεια αυτοί που τους κριτικάρω να μην με παρεξηγούν. Δεν είναι προσωπικά τα θέματα.
Προχωράει ο φάκελος για το Τριανόν. Όμως ακόμα είμαστε στην απελπιστική θέση να μην έχουμε αποφασίσει την συγκεκριμένη χρήση του.
Μου φαίνεται αδιανόητο ότι το κτήριο αυτό, μετά από τόσους κόπους και τόσα κονδύλια που θα δοθούν θα συνεχίσει να είναι αίθουσα διδασκαλίας για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου.
Το θέλουν για θέατρο; Ας το αποφασίσουν να γνωρίζουμε και για να γίνουν οι κατάλληλες παρεμβάσεις κατά την εκτέλεση του έργου για τον σκοπό αυτό.
Υπάρχει και η πρόταση  ο χώρος να μπορεί να λειτουργείκαι ως ένα μικρό Συνεδριακό Κέντρο, οπότε θα πρέπει να τοποθετηθούν και όλα τα καλούδια (ηχεία, μικρόφωνα, ακουστικά, μεταφραστική αίθουσα κλπ). Δεν τους αρέσει αυτή η πρόταση; Ας την απορρίψουν αφού την σκεφτούν.
Όμως προχωρούν έτσι στα τυφλά. Και αυτό το τυφλό ως προς την χρήση δεν ξέρω τι δείχνει αν όχι την έλλειψη φαντασίας και ιδεών από τους αιρετούς
Είναι κρίμα για τις προσπάθειες που έχουν γίνει για την ένταξη του έργου σε πρόγραμμα.


(Η φωτογραφία έχει αναρτηθεί στις παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου από τον Κώστα Χουντάλα)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου