Μόνος ολομόναχος




Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

The dark side of the moon

Αν.....
Αν λέω αν.....
Αν ζούσαμε σε μιαν κανονική χώρα......
Αν δεν ήταν το πρώτο μέλημα των αιρετών η επανεκλογή τους από την πρώτη μέρα της εκλογής τους.....
Τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι οι φορολογούμενοι δημότες δεν θα πλήρωναν και από πάνω τους εφοπλιστές που ήλθαν να εκθέσουν τα σκάφη τους και να κάνουν επιχειρηματικά deals.

Σε κάθε άλλο μέρος της υφηλίου αυτοί που συμμετέχουν σε μιαν οποιαδήποτε εμπορική έκθεση προκειμένου να κλείσουν συμφωνίες δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, ίσως και εκατομμυρίων, θα πλήρωναν για την συμμετοχή τους σε αυτήν την έκθεση. Δεν θα τους πλήρωνε από πάνω ο κάθε φορολογούμενος μισθωτός και συνταξιούχος που ζει στην περιοχή και παραέξω. Όμως εδώ, σε αυτή την παράξενη χώρα όπου το επάνω χέρι έχουν οι  εραστές των πολυθρονών της εξουσίας, όλα γίνονται ανάποδα. Ακριβώς  επειδή κάποιοι είναι πλούσιοι και θεωρούνται φανταχτεροί, τους πληρώνουμε από πάνω για να εισπράξουμε και εμείς λίγα σταγονίδια χλιδής.

Επειδή λοιπόν τα πολυτελή σκάφη, όταν συνωστίζονται σε ένα λιμάνι, δίνουν μια εικόνα ομορφιάς και γκλαμουριάς σε όλη την πόλη που φιλοξενεί μια τέτοια έκθεση, οι ανά την επικράτεια δημοτικές αρχές συνωστίζονται και μπαίνουν στην ουρά στην προσπάθεια προσέλκυσης μια τέτοιας ή παρόμοιας διοργάνωσης. Εννοείται ότι είναι βέβαιο ότι και η κίνηση και η οικονομική δραστηριότητα στην διοργανώτρια πόλη αυξάνεται και η περιοχή όλη προβάλλεται  και κατά συνέπεια και η κάθε δημοτική αρχή έχει τα δικά της παραταξιακά οφέλη, εφόσον καταφέρει να προσελκύσει τέτοιες εκδηλώσεις. Όμως είπαμε. Δεν είναι το κανονικό να πληρώνουν οι φορολογούμενοι δημότες με το αιτιολογικό ότι η πόλη τους θα εισπράξει και αυτή κάποια απόνερα από τις συμφωνίες ναύλωσης πολυτελών σκαφών, που θα πραγματοποιηθούν σε μια τέτοια έκθεση. Και μην νευριάζετε φίλοι μου με αυτά που λέω, διότι εάν πάμε με την λογική αυτή, ότι θα τους πληρώνουμε και από πάνω, και η πόλη που βάζει πιο βαθεια το χέρι στην τσέπη έχει το προβάδισμα, τότε του χρόνου ή του αντίχρονου θα εμφανιστεί το Λουτράκι ή το Κιάτο ή το Αίγιο ή κάποια άλλη πόλη που την διαφεντεύουν εραστές των πολυθρονών και θα δώσει παραπάνω από εμάς. Και τότε θα ξεκινήσει ένας πλειστηριασμός για το ποιος θα δώσει παραπάνω στους εφοπλιστικούς ομίλους. Επαναλαμβάνω. Ανώμαλο είναι αυτό και νομίζω ότι το αντιλαμβάνεσθε.

Σίγουρα αξίζουν συγχαρητήρια στον λιμενάρχη και σε ανθρώπους του Δήμου, διότι μια τέτοια έκθεση σκαφών δεν είναι απλό γεγονός, απαιτείται οργάνωση και πολύ δουλειά για μια άρτια εκδήλωση. Και κάποιοι άνθρωποι πάσχισαν και πασχίζουν διότι αγαπούν την πόλη μας. Το κανονικό λοιπόν θα ήταν να διεκδικούν οι πόλεις από τους εφοπλιστές μια τέτοια έκθεση σκαφών υποσχόμενοι μια σωστή υποδομή και οργάνωση. Άντε να δεχθώ ότι θα παραχωρήσουμε και το λιμάνι δωρεάν για ένα τετραήμερο. Αλλά να πληρώσουμε και από πάνω αυτούς που θα ωφεληθούν από το κλείσιμο συμφωνιών;

Το Ναύπλιο το προηγούμενο τετραήμερο θύμιζε την ολοφώτεινη πλευρά του φεγγαριού. Μοιάζαμε με το χλιδάτο Μόντε Κάρλο, κυρίες φόρεσαν τις βραδινές τουαλέτες τους και φωτογραφήθηκαν. Πλήθη συνέρρευσαν στην πόλη μας και  λόγω του τριημέρου της Πρωτομαγιάς. Τα τουριστικά καταστήματα είδαν πολύ μεγάλη αύξηση του τζίρου τους. Πλείστοι όσοι συμπολίτες μας  ήσαν τόσο πολύ ενθουσιασμένοι με αυτό που συνέβη, που άρχισαν να εκτοξεύουν ύβρεις εναντίον όποιου είχε κάποιες επιφυλάξεις για την παροχή υπηρεσιών (π.χ. δημοτικές τουαλέτες) ή ομιλούσε για την ανάκατη οσμή της Καραθώνας.

Αλλά νοιώθω την ανάγκη να τα πω.
Όλα τα μπράβο και τα εύγε για την φωτεινότητα της σελήνης.
Όμως υπάρχει και η σκοτεινή της πλευρά, the dark side of the moon,  και νιώθω υποχρεωμένος να την αναδείξω κόντρα σε όσα λέει το ενθουσιώδες κοινό.

Η απόσταση από το ολοφώτεινο χλιδάτο λιμάνι μας μέχρις εκεί που ξεκινούν τα σκοτεινά τα μαύρα και άραχλα δεν πρέπει να είναι πάνω από δυο- τρία χιλιόμετρα. Η αγροτιά της ενδοχώρας του γκλάμουρους Ναυπλίου, πουλάει δέκα λεπτά το κιλό το πορτοκάλι. Η νοστιμιά του προϊόντος είναι πραγματική, οι χυμοί ολόγλυκοι .  Όμως οι παραγωγοί της νοστιμιάς υποφέρουν. Αναρωτιέμαι το πως  αντιμετώπισαν όλοι αυτοί την είδηση, εάν την πληροφορήθηκαν, ότι ως φορολογούμενοι πληρώσαμε τους εφοπλιστές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Και εγώ προσωπικά θα μπορούσα να το κατανοήσω όλο αυτό, εάν κάποιος σκεπτόταν  να συνδυάσει την ντόπια αγροτική παραγωγή, τα πορτοκάλια μας, το μέλι, τα τυριά, τις γκόγκες, τις αγκινάρες και όλα τα άλλα με τον τουρισμό και την φανταχτερή έκθεση των σκαφών. Τα στίφη εξ Αθηνών και από άλλες πόλεις και κωμοπόλεις έκαναν την επέλασή τους στο Ναύπλιο και ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για μια ακόμα φορά για την διαφήμιση και την προώθηση των προϊόντων μας. Τα έχουν πει και τα έχουν υποστηρίξει αυτά  οι "γραφικοί" με συγκεκριμένες προτάσεις που δεν με παίρνει οχώρος να αναπτύξω. Αργολικό πρωινό στα ξενοδοχεία, χυμοί από πορτοκάλια της περιοχής σε χαμηλές τιμές, πιάτα με αγκινάρες σε πολλά εστιατόρια. Θα μπορούσαμε να προωθήσουμε τους εξαιρετικούς οίνους της περιοχής στους χλιδάτους για να ενισχυθεί το εισόδημα και των κρασοσταφυλοπαραγωγών και των οινοπαραγωγών της περιοχής.
Όμως η αγροτιά μας στις μέρες της γκλαμουριάς έμεινανστην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και μακρόθεν πήραν μυρουδιά της χλιδής μαζί με την ανάκατη, από σκουπίδια και σουβλάκια μυρωδιά της Καραθώνας.

Στην dark side of the moon ζούνε όμως και στις γειτονιές του Ναυπλίου και όλοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Αλλά και οι άνεργοι.....
Οι άνεργοι για τους οποίους πολύ ολίγοι κάνουν λόγο. Προτιμούν να δοξάζουν και να υμνούν παρά να ασχολούνται με αυτούς, που βρίσκονται στην θεοσκότεινη πλευρά της σελήνης. Μακρυά από τις Φεράρι και τα χλιδάτα όνειρα που μας προσφέρουν.
Θα μου πείτε ότι η αύξηση του τζίρου των μικρών ντόπιων επιχειρήσεων λόγω ακριβώς της έλευσης των Φεράρι είναι το πρώτο και αναγκαίο βήμα για να αυξηθεί η απασχόληση και να βρουν εργασία οι απόκληροι της κοινωνίας.
Ομως το μεγάλο πρόβλημα της ντόπιας οικονομίας είναι ακριβώς αυτές οι τεράστιες αυξομοιώσεις του τζίρου. Εκτοξεύεται κάποια τριήμερα, μειώνεται  τους υπόλοιπους θερινούς μήνες και μηδενίζεται κατά τις νεκρές περιόδους του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου.
Και έτσι έχουμε  πολύ δύσκολα φαινόμενα στην ντόπια αγορά εργασίας.
Είναι δεδομένες οι υπερωρίες των εργαζομένων στα πικ. Είναι βέβαιη η παράβαση της εργατικής νομοθεσίας σε αρκετές περιπτώσεις. Είναι πολύ μικρός ο έλεγχος από τις ισχνές εποπτικές αρχές.
Αλλά υπάρχουν και οι ελαστικές μορφές εργασίας στις δύσκολες εποχές και πολύ μικροί οι μισθοί.
Δώδεκα το μεσημέρι με δώδεκα το βράδυ του είπαν του άλλου του απελπισμένοι ότι θα εργασθεί. Και είναι 60 χρονών άνθρωπος. Για το βασικό μεροκάματο. Και να μην έχει ζωή
Πολύ μικρό ήταν το μερίδιο που έλαβαν οι εργαζόμενοι στον τουριστικό τομέα από την εφοπλιστική λάμψη της πόλης μας το προηγούμενο τριήμερο. Δεν λέω ότι φταίνε οι περισσότεροι επιχειρηματίες για αυτό.
Για να αυξηθούν οι μισθοί και η μόνιμη απασχόληση είναι ανάγκη να υπάρξουν πολιτικές και δράσεις που θα επεκτείνουν την τουριστική σεζόν και θα αυξήσουν την επισκεψιμότητα και στις χαμηλές περιόδους. Και μπορούν να γίνουν πράγματα. Ηταν θεόχαζο που το τριήμερο τα έβαλαν όλα μαζί. Ποδηλατικός γύρος, πολυτελή σκάφη, Οσιος Λουκάςκαι Πρωτομαγιά. Θα μπορούσαν να παίξουν με τις εκδηλώσεις αυτές εάν είχαν σχέδιο. Για να δουλέψουν όλα τα Σαββατοκύριακα οι επιχειρήσεις και να πληρωθούν περισσότερο οι εργαζόμενοι.

Στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και οι εργαζόμενοι στον τουριστικό τομέα της πόλης.

Όμως οι κύριοι και οι κυρίες πήγαν τζάμπα στο Παλαμήδι για την διασκέδασή τους και την δεξίωση.
Αντί βρε  παιδί μου να κάνουν την δεξίωση κάπου με θέα το Παλαμήδι ή το Μπούρτζι για να εισπράξουν οι επιχειρηματίες, πήγαν μέσα στο Παλαμήδι. Μάλλον η γκλαμουριά ταυτίζεται με την δηθενιά. Και συνωστίστηκαν οι διάφοροι για να πάρουν πρόσκληση,
Γνώμη μου. Να θαυμάζουμε την θέα των κάστρων μας και να τα φωτίσουμε σωστά και να αλλάξουμε τους καμμένους προβολείς. Πόση ομορφιά μια δεξίωση σε ένα roof garden με θέα το Παλαμήδι ή το Μπούρτζι. Πόσο φτηνό να θες να αναδειχθείς μπαίνοντας μέσα στο Παλαμήδι.
Και πόσο ταπεινωμένος ο κάτοικος που ταλαιπωρήθηκε όταν διαπίστωσε  ότι η Φεράρι είχε την πρόσβαση που σε αυτόν απαγορεύτηκε. Αχ βρε ΑΕΚ που τόσο σε αγαπώ. Φεράρι και ΑΕΚ και οι νοούντες νοείτωσαν.....

(Η φωτογραφία είναι του Βασίλη Αραμπού)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου