Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

"Οχι": Οχιές και δεντρογαλιές


Σπάω τη σιωπή

Μα τι να πρωτοπώ;

Είναι πραγματική ξεφτίλα που οι δουλέμποροι έχουν αφηνιάσει στα παράλια της Τουρκίας και των Ελληνικών  νησιών  και η πρώτη φορά εθνικολαϊκιστική "αριστερή" κυβέρνηση αδρανεί.
Ουσιαστικά αφήνουν ανενόχλητα τα καθάρματα αυτά που βγάζουν εκατομμύρια, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και την δυστυχία των ανθρώπων. Και καλά οι δεξιοί μνημονιακοί Τσιπρικοί, όμως οι πλατφορμίστες, οι μαοϊκοί και τρότσκες δεν θα βρούν μια κουβέντα να πουν; Μια διαμαρτυρία βρε αδελφέ. Θα αφήσουν αυτόν τον "γερμανοτσολιά" τον Γρηγόρη του Ποταμιού να μιλάει μόνος; Μα είναι δυνατόν να αδειάζουν μέσα στη νύχτα καραβιές δυστυχισμένες και απεγνωσμένες ψυχές, με φουσκωτά, σχεδίες, σκυλοπνίχτες, θαλαμηγούς, να πνίγουν ανθρώπους και να σκοτώνουν εκατοντάδες άλλους σε κατάσταση ασφυξίας μέσα σε αμπάρια και να μην έχει κινητοποιηθεί το σύμπαν; Το τράφικινγκ μαζί με το εμπόριο ναρκωτικών είναι οι μεγαλύτερες αισχρές μπίζνες του πλανήτη και εμείς εδώ με την πρώτη φορά "αριστερά" το ξεφτιλίσαμε τελείως με το να παριστάνουμε τους τροχονόμους και να διατάζουμε τα πλοία να αλλάζουν προορισμό εν πλω.
Γελαστό παιδί και κουραφέξαλα και ολονύκτιες συνεδριάσεις στο  Ελληνικό κοινοβούλιο, επειδή έτσι επιθυμεί η κυρία και την ίδια στιγμή  οι δουλέμποροι στα μπουζούκια, στα χρυσοχοεία και στα γκομενάδικα.

Πρώτη φορά γαμιστερά.

Και αφού την έσπασα τη σιωπή θα πω και άλλα.

Θα  τελείωνε, μας είπαν, η λιτότητα και θα ερχόταν η ελπίδα. Και έπεισαν τον κόσμο ότι αυτό το ωραίο θαύμα θα γινόταν με χρήματα των άλλων. Που το άκουσαν αυτό; Το πίστεψαν; Μάλλον ναι. Θα άλλαζαν την Ευρώπη, θα διέγραφαν το χρέος το μη νόμιμο και παράνομο,  το απεχθές και επαχθές και επονείδιστο συνάμα. Και θα παίρναμε και τριακόσια δις διότι οι ήρωες παππούδες μας πολέμησαν και ταλαιπωρήθηκαν για να ωφεληθούμε εμείς οι απόγονοί τους.
Ας προσγειωθούμε λοιπόν ανωμάλως με το τρίτο και πιο σκληρό μνημόνιο.

Και οι άλλοι που δεν το ψήφισαν  προφανώς θεωρούν ότι υπάρχουν χρηματόδενδρα που θα παράγουν καρπούς που θα δώσουν τέλος στη λιτότητα. Και υπάρχει ακόμα κόσμος που πιστεύει ότι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα δώσει τέλος στη λιτότητα. Ας δώσουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και ας είναι σε όποιο νόμισμα. Και αυτό θεωρούν ότι θα λύσει το πρόβλημα των δυστυχισμένων που έχουν θιγεί από την κρίση. Μα είναι τόοοσο......  Αν δεν είναι αυτό πολιτική ηλιθιότητα ακόμα μεγαλύτερη  και από τότε που κάποιοι είχαν πιστέψει τον άλλον που θα κυνήγαγε τους νταβαντζήδες και θα επανίδρυε το κράτος τι να πω; Μα να πιστεύουν κάποιοι ότι τυπώνοντας πληθωριστικό χρήμα που δεν αντιστοιχεί στις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας, δίνεται τέλος στη λιτότητα;
Και σήμερα υπάρχουν και οι άλλοι που θα ψηφίσουν μία cult πολιτική φιγούρα, για να τους σώσει.
Δεν μπορώ να πω. Καλό παιδί μου φαίνεται αυτός που βγαίνει στην ΕΡΤ και λέει το καιρό. Μπορεί και να είναι και αξιόλογος, Θέλει να είναι υποψήφιος με τον cult αυτόν πολιτικό στην Αργολίδα. Μας πως γίνεται αυτό; Τον έχετε ακούσει να αναφέρεται στα τοπικά προβλήματα; Να συμμετέχει στο οτιδήποτε εδώ στον τόπο μας; Αλλά θα τον ψηφίσουνε κάποιοι. Και μετά μας φταίνε οι κακοί πολιτικοί  και όχι  το ξερό μας το κεφάλι.

Εφτά μήνες τώρα που να πάρει η ευχή. Πέρα από τα ουάου, τις μαγνητοσκοπήσεις των συνεδριάσεων, τις ανάσες που νομίζαμε ότι πήραμε, αλλά τελικά ήσαν ανάσες μονοξειδίου του άνθρακα, το θεόκουφο δημοψήφισμα, την  μετά το "όχι" παράδοση άνευ όρων, το ένα και κάτι  δις του Χαρδούβελη που έγιναν ογδόντα τόσα αν τα αθροίσουμε όλα τα δεινά, τις κλειστές Τράπεζες, την αύξηση της ανεργίας, την επιστροφή στην ύφεση, κάναμε κάτι συγκεκριμένο εφτά ολόκληρους μήνες που δεν το πήρα είδηση;
Είχαμε κάποιο σχέδιο; Υλοποιήσαμε το οτιδήποτε για αυτά τα μικρά τοπικά προβλήματα, αλλά συνάμα πολύ σημαντικά για τη ζωή μας που στην τελική δεν εξαρτώνται  απόλυτα από μνημόνια Ζαν Παούλιους, Βολφάνγκιους, Γερούνδιους, Αγγελικές  και τοιούτους και τοιαύτες;

Εντάξει λοιπόν με τους τέως. Τα θαλάσσωσαν και ο κόσμος δεν τους πάει πλέον. Όμως εκείνοι του πελατειακού και κλεπτοκρατικού συστήματος τα έκαναν μούτι όχι γενικώς και αορίστως αλλά σε πολύ συγκεκριμένους τομείς. Και οι νέοι που ήλθαν υποσχόμενοι ελπίδες, τι τελικά έκαναν όλο αυτό το εφτάμηνο για την αλλαγή των δεινών και για άλλες πολιτικές και δράσεις;
Διότι στην τελική μόνον αν ενσκήψουμε στα πολύ συγκεκριμένα θα σηκώσουμε κάποτε ψηλά την τζεφαλήν μας. Διότι πολύ κακό, κάκιστο το να επιβαρύνουμε φορολογικά την αγροτιά, αλλά το σημαντικό είναι να αρχίσουμε να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα, να τα συσκευάζουμε καλά,  να έχουμε σωστό μάρκετινγκ, να διώξουμε όλους τους επιτήδειους που λυμαίνονται τους κόπους των αγροτών. Διότι τι να την κάνει κάποιος ακόμα και τη μηδενική φορολογία, αν συνεχίσει να πουλάει τον πορτοκαλί χρυσό του Αργολικού κάμπου στα δέκα λεπτά το κιλό, ήτοι με ζημιά.
Ας πούμε λοιπόν κάποια παραδειγματάκια  που δείχνουν την πλήρη αδράνεια του επτάμηνου και αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι είναι μία συνέχεια και μάλιστα κακέκτυπο των προηγούμενων και δεν έχουν καμία σχέση με προοδευτικές πολιτικές.
Είναι γεγονός ότι τα έργα του Ανάβαλου γίνονται στραβά και ανάποδα, με διπλές και τριπλές κινήσεις, ένα έργο πανάκριβο, περιβαλλοντικά απαράδεκτο, ενεργοβόρο και κοστοβόρο για τους αγρότες. Έγινε άραγε  το παραμικρό επ΄αυτού για την αλλαγή της λογικής του έργου και δεν το γνωρίζω;
Είναι δεδομένο ότι τις αγροτικές επιδοτήσεις τις λυμαίνονται στην Αργολίδα ελάχιστοι insiders, ενώ οι πολλοί δεν λαμβάνουν παρά ελάχιστα ή και τίποτα. Μια εφτάμηνη σκασίλα για το γεγονός.
Ήταν  πάγιο αίτημα όλων των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου η ίδρυση ενιαίου φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Για τους συριζέους αυτό ήταν αίτημα πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση. Μετά;
Ουδέν έγινε για  το θέμα της Λέρνας για να πάει νερό στις περιοχές που υδρεύονται με δηλητήριο. Θέλουν να λέγονται αριστεροί και δεν έκαναν απολύτως τίποτα για το θέμα αυτό για  να σταματήσει ο κοσμάκης να αγοράζει εμφιαλωμένα νερά.
Μήπως έγινε το παραμικρό για τους κτηνοτρόφους και τους ψαράδες και δεν το γνωρίζω; Τι θα γίνει με την εντατική και εκτατική ιθυοκαλλιέργεια; Μήπως όλα αυτά τελικά είναι άγνωστες λέξεις για τη δήθεν αριστερά, που δήθεν κυβερνούσε; Σχεδιάστηκε κάτι για τη βιολογική γεωργία; Για την εξοικονόμηση νερού; Για τα αγροτικά σκουπίδια και απόβλητα; Για την απονιτροποίηση; Για την υπεράντληση υδάτων; Για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;
Αλλά και σε άλλους τομείς της κοινωνική δραστηριότητας τα έγραψαν όλα και ασχολήθηκαν μόνον με περηφάνειες και ανάσες και οχιές.
Έδωσαν μήπως καμία ώθηση στην κοινωνική οικονομία για να βρουν δουλειές οι νέοι μας;
Έκαναν κάτι για το πολεοδομικό σχεδιασμό;
Για τις συγκοινωνίες; Για το τραίνο στην Αργολίδα;
Για τα σχολειά;
Για τα νοσοκομεία; Για την προληπτική ιατρική; Για τον μαζικό αθλητισμό;
Για τα  σκουπίδια και την ανακύκλωση;
Για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας;
Για τον τουρισμό και τη βιοτεχνία;
Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις;
Για πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας;
Για την ανάπτυξη μειονεκτικών περιοχών;
Και με τη δημόσια περιουσία για την προστασία της οποία υπήρξε τόσο μεγάλη κινητοποίηση τα προηγούμενα χρόνια έκαναν κάτι; Εφτά μήνες είναι αυτοί και θα έπρεπε και θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι υπάρχει η δυνατότητα η δημόσια περιουσία και οι κοινόχρηστοι χώροι να αξιοποιηθούν υπέρ των πολλών. Σχεδίασαν κάτι για την Καραθώνα ή είναι ευτυχείς με τα μικροσυμφέροντα που την λυμαίνονται; Δεν θα μπορούσε το κτήριο στο Μεγάλο δρόμο, που ήθελαν να το καταλάβουν, να είναι λειτουργικό, σαν ένας χώρος πολιτισμού και εκπαίδευσης που θα δίνει πραγματικές ανάσες στην πόλη και στους μικροεπιχειρηματίες; Έκαναν κάτι με το κτήριο των παλαιών Καπναποθηκών και δεν το γνωρίζω; Ασχολήθηκαν με την καλύτερη αξιοποίηση του λιμανιού του Ναυπλίου και με τον χερσαίο χώρο του λιμένα; Με τα κτήρια του Ναυτικού Ομίλου και το Ερείπιο στην Αρβανιτιά; Με το κτήριο του παλιού ξενία; Με το Μπούρτζι; Με το κτήριο του Τελωνείου; Με το Ενετικό κτήριο στον Άγιο Γεώργιο; Με τα σημαντικά ακίνητα των σχολαζουσών κληρονομιών; Με τα οικόπεδα στην παραλιακή;
Δώστε τους και ένα και παραπάνω δις για την Αργολίδα. Μπορούν να σχεδιάσουν το ο,τιδήποτε για να το εκμεταλλευθούν; Έχουν κάποιο όραμα για την Αργολίδα; Αν ναι γιατί δεν μας  το λένε.  Ας διπλασιασθούν ή τριπλασιασθούν οι δημόσιες επενδύσεις, αφού εκεί θέλουν να ρίξουν τη βαρύτητά τους.  Τι θα  τα κάνουν τα χρήματα;  Μάλλον επιδόματα για δημοσίους υπαλλήλους, κάποιες προσωρινές προσλήψεις για να γίνουν αρεστοί. Όχι. Δεν είμαι υπερβολικός. Σήμερα αυτό γίνεται με κάποια έργα που είναι ουρές του ΕΣΠΑ, που υποτίθεται τελείωσε πριν δύο χρόνια. προσπαθώντας να απορροφήσουν κάποια χρήματα προσλήψεις κάνουν, αντί να σχεδιάσουν κάτι που θα δίδει δουλειές στο εσαεί. Είναι συγκεκριμένα τα παραδείγματα. Τι να σας λέω τώρα; Και η κοινωνία με απάθεια τα παρακολουθεί όλα αυτά. Και το νέο Κοινοτικό Πλαίσιο έχει ήδη ξεκινήσει να λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια αλλά στα χαρτιά μόνον. Και ο νυν βουλευτής-τέως υπουργός ήθελε γκαζόν στα γήπεδα στα χωριά. Και οι τωρινοί θέλουν πολλά, αλλά έτσι γενικώς και αορίστως, χωρίς να εξειδικεύουν το παραμικρό.
Αχρηστίλα φίλοι μου. Άχρηστοι και αυτοί που παραιτήθηκαν για να γίνουν εκλογές και αυτοί που θέλουν να ενώσουν το λαό αφού έφυγαν από το νέο μεγάλο κόμμα του Αλέξη.
Πέραν από τα δήθεν σπουδαία και μεγάλα των διαπραγματεύσεων και των μνημονίων τα σκάτωσαν κυριολεκτικά και σε όλους τους άλλους τομείς.
Εκτός από τα πολλά όχι, τα νιετ και τα νάιν, υπάρχει τελικά κάποιος που θα προτείνει κάτι θετικό και θα δώσει προοπτικές; Ενα ναι βρε παιδί μου για να ανοιχτούν δρόμοι. Τα πολλά νιετ είναι βέβαιο που θα μας οδηγήσουν τελικά. και μετά θα είναι αργά
Δεν  βλέπω εύκολο προωθητικές επιλογές, προτάσεις και δράσεις σε θετική κατεύθυνση να μπορούν να ακουστούν στην κοινωνία μας, παρότι υπάρχουν. Αλλά οι φωνές αυτές ήσαν, είναι και μάλλον θα είναι στο μέλλον μειοψηφικές. Χάλια μαύρα.


.


1 σχόλιο:

  1. Η παιδική αρρώστια του κομμουνισμού, εκδηλώνεται με το ΟΧΙ το μωρουδιάστικο, ως μόνιμη, παγιωμένη κι εύκολη ψυχολογική άρνηση στην ωρίμανση, στην υγιή αντίληψη της πραγματικότητας.
    Στην Ευρώπη υπήρξε άλλη πορεία της κομμουνιστικής αριστεράς ώστε να συνθέσει άλλο πολιτικό λόγο συναίνεσης, γενικότερου προβληματισμού, κοινής πολιτικής.
    Στην Ελλάδα κυριαρχεί ο προ-πολιτικός λόγος του φανατισμού, πίσω από το προπέτασμα του δήθεν ρομαντικού ιδεολογικού οπλοστασίου, τον επαναστατικό βερμπαλισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή