Προοδευτικοί μεταρρυθμιστές

Μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμιστές.
Απορρυθμίσεις και απορρυθμιστές
Υπερρυθμίσεις και υπερρυθμιστές.

Αξιολόγηση στο δημόσιο τομέα
Ουδεμία αξιολόγηση. Ο,τι θέλει ο καθείς ας κάμει.
Αχρηστολόγηση. Στους αχρήστους βάζουμε δέκα με τόνο. Πολύ πιθανό και αυτό να συμβεί.

Περίπτωση πρώτη.
Μικροεπιχειρηματίας κάμει (μιμούμαι τον Μητσοτάκη με την έκφραση  "κάμω" και όχι "κάνω" λόγω και του θέματος με το οποίο ασχολούμαι σήμερα) αίτηση για να λάβει άδεια λειτουργίας της επιχείρησής του. Μαζί με την αίτηση συνυποβάλει και τα οκτώ - εννιά δικαιολογητικά που προβλέπει ο νόμος. Μέρες περνούν και ουδεμία απάντηση από το Ανατολικό Μέτωπο. Με τα πολλά τηλεφωνήματα ο ενδιαφερόμενος να "κάμει" τη δουλειά του χωρίς δυσκολίες και σε συντομία  βρίσκει τελικά τον υπεύθυνο. "Τί θέλετε να σας κάμουμε κύριε; Υπάρχουν πεντακόσιες τόσες αιτήσεις σε εκκρεμότητα και εγώ έχω τη δυνατότητα να εξετάζω μόνον δύο τη μέρα".
Μάαααλιστα!!!!!!
Να διαβάσει την αίτηση ο υπεύθυνος δέκα δεπτερόλεπτα (τυποποιημένες είναι).
Να φυλλομετρήσει τα σχετικά δικαιολογητικά (εννέα τον αριθμό) άλλα δέκα δεπτερόλεπτα.
Να διαπιστώσει εάν η οικοδομική άδεια αφορά το κτήριο για το οποίο ζητείται η άδεια άντε κανά δυό λεπτά της ώρας.
Άλλα τόσα να δει και το σχετικό έγγραφο της πυρασφάλειας.
Να του πάρει και δυο - τρία ακόμα λεπτά της ώρας να εξακριβώσει ότι ο Μηχανικός που βεβαιώνει κάποια τεχνικά θέματα, έχει περιλάβει όλα όσα προβλέπει η νομοθεσία (ούτε τις γνώσεις έχει ο υπάλληλος αλλά ούτε είναι και στη διακριτική του ευχέρεια να ψάχει εάν ο μηχανικός έχει βεβαιώσει αλήθειες ή ου);
Πέντε λεπτά να χρειάζεται ούλα και ούλα να κοιτάξει το φάκελλο; Αντε άλλα τόσα να πρωτοκολλήσει τα δημόσια έγγραφα (εφ΄όσον δεν υπάρχουν άλλοι υπάλληλοι στο γραφείο πρωτοκόλλου) και να περάσει τα στοιχεία του επιχειρηματία στα τυποποιημένα έντυπα των αδειών; Να του πάρει και κανά πεντάλεπτο το διάλειμμα για καφεδάκο, αφού δεν είμαστε υπέρ της εντατικοποίησης της εργασίας; Ένα τέταρτο της ώρας και κανονικά  τα πάντα έπρεπε να έχουν τελειώσει. Έτσι το υπολογίζω εγώ. Μπορεί και να κάνω και λάθος. Όμως ποιος μέχρι σήμερα  έχει αξιολογήσει την όλη υπηρεσία (δομή) στη οποία "προσφέρει" ο υπάλληλος την αδιαφορία του ή τις φιλότιμες προσπάθειές του; Έχει θεσπισθεί το περίγραμμα της θέσης του συγκεκριμένου υπαλλήλου, ώστε να γνωρίζουμε όταν τοποθετείται σε αυτή τη δημόσια θέση, τι έχει να κάνει, ποία τα καθήκοντά του, προκειμένου μετά να είναι δυνατή και η αξιολόγησή του; Γιατί χωρίς αυτό, μάλλον όλα αυθαίρετα θα είναι και μάλλον αχρηστολόγηση και όχι αξιολόγηση πρόκειται να συμβεί
Πολύ σπουδαία μεταρρύθμιση, μας λέει η κυβέρνηση, ότι είναι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων έτσι όπως την έφτιαξε ο Κυριάκος.
Εγώ θεωρώ λοιπόν ότι το όλο σχέδιο δεν έχει τίποτα το προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό, αφού πιστεύω  ότι είναι πολύ πιθανόν ο συγκεκριμένος υπάλληλος, να πάρει άριστα κατά τη βαθμολόγηση. Και τούτο διότι θα τον βαθμολογήσει ο μάλλον άχρηστος διευθυντής του, ο οποίος έχει και την ευθύνη της ταλαιπωρίας των επιχειρηματιών του κλάδου. Και αυτό που θα κάνει είναι να βαθμολογήσει με άριστα την αδιαφορία, για να δείξει ότι όλα βαίνουν καλώς.
Και έτσι ο μικροεπιχειρηματίας που χρειάζεται την άδεια για να είναι νόμιμος θα ταλαιπωρηθεί. Αντίθετα ο μεγαλοεπιχειρηματίας μάλλον θα έχει ήδη αδειοδοτηθεί, παρκάμπτοντας τον ανήμπορο μικρό. Και ο ξένος επιχειρηματίας θα κολώσει για επένδυση στην Ελλάδα. Και χωρίς άδεια λειτουργίας ο μικροεπιχειρηματίας δεν θα μπορέσει να ενταχθεί σε πρόγραμμα χρηματοδότησης της επένδυσής του. Και θα χρωστάει στην Εφορία και στον ΟΑΕΕ. Και θα τρέχει να  ρυθμίσει σε εκατό δόσεις τα χρέη του. Και δεν θα προσλάβει κάποιον εργαζόμενο. Και θα προτιμήσει ελαστικές  εργασιακές σχέσεις για να μειώσει το κόστος, αφού δεν θα έχει εκσυγχρονίσει την επιχείρησή του για να αυξήσει την παραγωγικότητα. Και .......και .........και.  Αλλά ο αδιάφορος υπάλληλος θα έχει πάρει άριστα κατά τη βαθμολόγηση. Αυτό εγώ δεν το λέω μεταρρύθμιση. Απορρύθμιση και αντιμεταρρύθμιση είναι.
Περίπτωση δεύτερη.
Μια υπηρεσία του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι στελεχωμένη με καμιά εικοσαριά άτομα, πτυχιούχους όλους ΑΕΙ. Κανονικά η υπηρεσία αυτή έπρεπε να σκίζει και να προσφέρει. Μαθαίνω όμως ότι συνεχίζονται να δίδονται έργα που θα έπρεπε να κάνουν οι αμειβόμενοι από τους φορολογούμενους σε ιδιωτικές εταιρίες που απασχολούν όχι 20 αλλά δύο επιστήμονες.
Αυτά είναι.
Τώρα βέβαια υπάρχει αναστάτωση στην υπηρεσία αυτή για το ποιος δεν θα λάβει κατά την αξιολόγηση άριστα, αλλά επταράκι, όπως απαιτεί ο Κυριάκος, με τον νόμο που ψηφίστηκε. Ωσάν το επταράκι να είναι μικρός βαθμός.
Και εδώ βέβαια το θέμα είναι ότι θα τους βαθμολογήσει κάποιος πιθανόν άχρηστος διευθυντής και κάτι μου λέει ότι τα δεκάρια θα τα λάβουν οι πλέον αδιάφοροι από τους αδιάφορους. Φυσιολογικό μου φαίνεται αυτό, αφού ο βαθμολογητής προϊστάμενος της υπηρεσίας είναι μάλλον αυτός που με τον τρόπο του ανέχθηκε ή και βοήθησε η δουλειά για την οποία πληρώνουμε τους υπαλλήλους να γίνει τελικά από τον ιδιωτικό τομέα για να μην επιβαρυνθεί με σκοτούρες και ο ίδιος.

Οι μεταρρυθμίσεις τελικά δεν είναι κάτι το ουδέτερο πολιτικά.
Δεν είναι να κάνουμε γενικώς αλλαγές, όποιες και αν είναι αυτές.
Ναι να είμαστε μεταρρθυμιστές, αλλά όχι έτσι γενικά και αόριστα.
Τα είχε δρομολογήσει τα πράγματα για την αξιολόγηση στο δημόσιο τομέα ο λίαν παρεξηγημένος Αντώνης Μανιτάκης.
Ένας πραγματικός προοδευτικός μεταρρυθμιστής.
Αξιολόγηση δεν είναι να βάζουμε κάποιον πιθανά άχρηστο διευθυντή να αξιολογεί υπαλλήλους σε διαλελυμένες δημόσιες υπηρεσίες.
Πρέπει πρωταρχικά να γίνουν οι αξιολογήσεις των δομών. Τί κάνει μια υπηρεσία; Ποίες οι αρμοδιότητές της; Πως μπορεί να γίνει μια υπηρεσία πιο αποτελεσματική στην υπηρεσία του πολίτη;
Και μαζί θα πρέπει να ορισθούν και τα περιγράμματα θέσεων. Ποιές επακριβώς είναι οι αρμοδιότητες του κάθε συγκεκριμένου υπαλλήλου. Και με βάση αυτά τα πολύ συγκεκριμένα που θα πρέπει να κάνει ο κάθε υπάλληλος θα πρέπει και να αξιολογείται. Και πρώτα και κύρια θα πρέπει να αξιολογούνται οι προϊστάμενοι.
Και τότε να δούμε το πως  ο υπάλληλος που χορηγεί άδειες στους επιχειρηματίες και  διεκπεραιώνει δύο μόνον φακέλους τη μέρα και έχει πεντακόσιες σε εκκρεμότητα θα αξιολογηθεί.
Τότε να δούμε εάν η υπηρεσία με τους 20 υπαλλήλους θα αδιαφορεί και θα δίνονται οι δουλειές σε ιδιώτες για να πληρώνουν τα κορόιδα οι φορολογούμενοι.
Και εάν αυτά συνεχίσουν να συμβαίνουν, τότε να δούμε εάν ο προϊστάμενος θα βάζει σε όλους τους υπαλλήλους άριστα. Τότε πλέον δεν θα είναι αναγκαίο να ορίζουμε εκ των προτέρων πόσοι υπάλληλοι θα πάρουν άριστα. Διότι εάν αυτό συμβεί σε μία άχρηστη υπηρεσία, τότε πασίδηλα ο πρώτος υπεύθυνος θα είναι ο ίδιος ο Προϊστάμενος στον οποίο θα πρέπει να αποδίδονται οι ευθύνες μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες.
Ίσως κάποια στιγμή, εάν πράγματι η κοινωνία μας αποφασίσει να απαιτήσει πραγματικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και να μην διαμαρτύρεται και αγανακτεί αδιάκοπα και μονότονα, τότε, ίσως, αποφύγουμε τις ταλαιπωρίες και τους σκοτεινούς διαδρόμους.
Οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που βοηθούν πρωταρχικά τους μικρούς και αδύναμους , είναι η επανάσταση του σήμερα.
Αλλά πρέπει πρώτα να συνεννοηθούμε σε πολύ βασικά.
Ότι πριν από όλα πρέπει μέσα μας να κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου, εάν θέλουμε να ονειρευθούμε περαιτέρω.
Ότι τα μνημόνια ήσαν η συνέπεια της κρίσης και όχι το αντίστροφο.
Οτι δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στο παρελθόν με την ευδαιμονική ζωή με δανεικά.
Ότι όσοι μας λένε (Αντώνηδες και Αλέξηδες) ότι η χώρα είναι έτοιμη να κολυμπήσει χωρίς σωσίβια, λένε συνειδητά ψέμματα.
Για αυτά και για άλλα τάσσομαι με την μεταρρυθμιστική πολιτική κίνηση που εξήγγειλε ο Σπύρος, που τα λέει ξεκάθαρα όλα αυτά.