Μόνος ολομόναχος




Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Τα κάλλη της "μικρής" ΔΕΗ και η γραία "μεγάλη"

Σας αποκαλύπτω τα πλούσια κάλλη της μικρής ΔΕΗ

Πάμπολλες οι συζητήσεις  και οι τσακωμοί για την μικρή, όμορφη και δελεαστική μικρή ΔΕΗ, που πάει να δημιουργηθεί μέσα από τα σπλάχνα της γηραιάς κυρίας (της σημερινής δεής), που άλλοι θεωρούν ότι αποπνέει μια γοητεία ώριμων χρόνων (η γριά κότα έχει το ζουμί) και σε άλλων τα μάτια είναι αποκρουστική, με χρόνιες ασθένειες, μη ιάσιμες. Και υπάρχουν και άλλοι που νομίζουν ότι εάν δημιουργηθεί η μικρή και γαμεύσιμη μικρή ΔΕΗ, λόγω του ανταγωνισμού, έξαφνα θα ξανανιώσει και η γραία.
Έχουν ειπωθεί πολλά τις τελευταίες μέρες: Περί του τι συμβαίνει στις άλλες χώρες. Εάν τα πράγματα στο εξωτερικό πήγαν καλύτερα ή χειρότερα με την απελευθέρωση της παραγωγής και της πώλησης της ενέργειας. Για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εργαζομένων. Για τις θυσίες και τα προνόμιά τους. Για ξεπουλήματα, χαρίσματα σε ιδιώτες  και για μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις. Για το εάν  η τιμή του ηλεκτρικού θα μειωθεί ή θα αυξηθεί μετά την "απελευθέρωση" της αγοράς της ενέργειας.
Δεν θα ήθελα να προσθέσω πολλά επί όλων αυτών. Καλό είναι να ακούσουμε όλοι τα εκατέρωθεν επιχειρήματα και να διαμορφώσουμε μόνοι μας γνώμη. Αρκετοί "ειδικοί" ξεφύτρωσαν με περισπούδαστα μάλιστα άρθρα τους. Δεν έχω τις ειδικές γνώσεις για να τους ακολουθήσω στα πολύ ειδικά θέματα

Θα σας πω όμως κάποια απλά πραγματάκια για τη ΔΕΗ, που όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο δεν τα ξεστομίζουμε. Και μετά θα σας πω και ποίο, κατά την αιρετική μου γνώμη, είναι το μεγάλο διακύβευμα, που και αυτό δεν ακούγεται με δυνατή φωνή, αλλά απλά σιγοψιθυρίζεται.

Άραγε δεν είναι αλήθεια ότι η ρευματοκλοπή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις; Και δεν ομιλώ για τα νοικοκυριά που τους έχει κοπεί το ρεύμα λόγω χρεών και παίρνουν ρεύμα από τον γείτονα. Αρκετές μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλέβουν κανονικότατα.  Ακόμα και ημείς, οι εκτός των τειχών, γνωρίζουμε για  ύπαρξη επιτήδειων "ηλεκτρολόγων", που αφαιρούν κάποιο ελασματάκι από το ρολόι του τριφασικού ρεύματος, το οποίο αρχίζει και γράφει το 1/3 της κατανάλωσης. Ωραία πράγματα.... Δεν είναι μόνον ότι η ΔΕΗ χάνει έσοδα, αλλά  όλη αυτή η ιστορία κάνει ουσιαστικά τεράστιο κακό στον σωστό διπλανό επιχειρηματία, με ίδια επιχείρηση, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα πληρώνοντας όλα τα βάρη. Και τώρα για πείτε μου. Θεωρείτε ότι θα υπήρχε περίπτωση να γινόταν ρευματοκλοπή σε τέτοια έκταση εάν αυτός που πουλούσε το ρεύμα ήταν ιδιώτης; Δύσκολο είναι να διαπιστωθεί πόσο ρεύμα φεύγει από έναν υποσταθμό και πόσο τελικά τιμολογείται στη συγκεκριμένη περιοχή;
Κρατική Δεή μας λένε, αλλά ξεχνούν ότι ένα μεγάλο μέρος των εργασιών της πηγαίνει πλέον σε εργολάβους, που με δικούς τους εργαζόμενους, με μεροκάματα και εργασιακά δικαιώματα που οι ιδιώτες συμφωνούν με το προσωπικό τους, κάνουν έναντι αμοιβής έργο που έπρεπε να κάνει ή ίδια η Δεή. Μετά μας λένε ότι δεν υπάρχουν συμφέροντα που σχετίζονται με την ύπαρξη της σημερινής κατάστασης. Για βάλτε και τους μεγαλοπαραγωγούς ρεύματος και αυτούς που σχετίζονται με τις προμήθειες πετρελαίου για να λειτουργήσουν τα θερμικά εργοστάσια στα νησιά μας....
Για να σας πω και την άλλη ιστορία. Πριν αρκετά χρόνια υπήρξε Πρόεδρος του Εθνικού Σταδίου Ναυπλίου, που αποφάσισε να αδειάσει την Ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα, διότι νόμιζε ότι έτσι το νερό θα ήταν πιο καθαρό. Ακούστε διαστάσεις της πισίνας. 50 μέτρα μήκος επί 10 μέτρα πλάτος επί 2,80 μέτρα βάθος και κάντε τον υπολογισμό για το πόσες εκατοντάδες τόννοι νερό χρειάσθηκαν (χώρια η μικρή πισίνα). Άρχισε λοιπόν το Στάδιο και είχε χρέη προς την ΔΕΥΑΝ. Από την άλλη, η ΔΕΥΑΝ  έπρεπε με δικαστικές αποφάσεις να πληρώσει κάτι δυσθεώρητες αποζημιωσάρες, διότι οι αρμόδιοι ήθελαν να παίξουν πολιτικά παιχνιδάκια με το διευθυντικό προσωπικό. Τέλος κρατικές δομές (πχ φυλακές) δεν πλήρωναν στη ΔΕΥΑΝ κανονικά τους λογαριασμούς από την κατανάλωση νερού. Με τη σειρά της λοιπόν η ΔΕΥΑΝ δεν πλήρωνε τη ΔΕΗ το ρεύμα που χρειαζόταν για τη λειτουργία των αντλιών για την άντληση νερού από τις πηγές. Και μεγάλωνε το χρέος, τόσο που η ΔΕΗ έπρεπε κάποια στιγμή να λάβει μέτρα. Χάος...... Για πείτε μου λοιπόν εξυπνοπούλια μου..... Ένας ιδιώτης που θα πουλούσε ρεύμα θα το ανεχόταν αυτό ή θα έπαιρνε δραστικά μέτρα; Από την άλλη. τους τεράστιους και ανεξήγητους λογαριασμούς ρεύματος του σταδίου τους έχει αναλάβει πλέον  να τους πληρώνει ο Δήμος, όμως εκεί ούτε γάτα ούτε ζημιά, αφού οι λογαριασμοί καταβάλλονται συμψηφιστικά με όσα εισπράττει η ΔΕΗ για λογαριασμό του Δήμου. χάος. Χάνει τελικά  ο δημότης, χάνει η οικονομία και ουδείς χαμπάρι παίρνει.
Φέσια και άλλα φέσια στη ΔΕΗ. Και πάλι δεν ομιλώ για τα νοικοκυριά που έχουν ανέργους και δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, αλλά για μικρές, μεσαίες και μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Και μην πείτε ότι η ΔΕΗ λαμβάνει έγκαιρα τα μέτρα της. Μην μου πείτε ότι εφαρμόζει ίδια μέτρα και ίδια σταθμά για όλους. Έχω ιδίαν προσωπική πικρή εμπειρία επί τούτου, οπότε...... Κρείττον σιγάν. Και τώρα για πείτε μου. Αυτή η μικρή ΔΕΗ αν την αναλάβει κάποιος ιδιώτης, θα επιτρέπει την γιγάντωση των χρεών των καταναλωτών;
Αλλά για να ρωτήσω και κάτι άλλο; Η γραία ΔΕΗ, έχει με τα σημερινά δεδομένα ζουμί, όπως πολλοί ισχυρίζονται, για να μας κάνει γευστική σούπα ή όσο και αν την βράζεις έχει ήδη αποϋλοποιηθεί και δεν υπάρχει λίπος για να καταναλωθεί; Έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποια μεγάλη επένδυση στον τομέα της ενέργειας; Μα γιατί τόσα χρόνια να πρέπει οι καταναλωτές να πληρώνουμε το ακριβό και ρυπογόνο πετρέλαιο για να λειτουργήσουν οι σταθμοί στη νησιωτική Ελλάδα; Γιατί έχει μείνει δεμένη η ΔΕΗ στον πιο ρυπογόνο τρόπο παραγωγής ενέργειας που είναι οι παλαιού τύπου λιγνιτικοί σταθμοί; Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό και ταυτόχρονα να λέμε να μην αλλάξει τίποτα και να μείνουμε στην εποχή του Πιπεργιά;
Αλλά η Ελλάδα, ακόμα και σήμερα με την μεγάλη κρίση διψάει για ενέργεια. Και η γραία ΔΕΗ, που δεν έχει κάνει επενδύσεις δεν έχει τη δυνατότητα να σβήσει τη δίψα αυτή. Οπότε στο παιχνίδι για να μπορέσει να δουλέψει ο οίκος, μπήκαν και οι νέες και όμορφες ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, που εισπράττουν τεράστια ποσά με ένα περίεργο σύστημα τιμολόγησης. Όσο περισσότερη είναι η επιθυμία για ενέργεια και όσο λιγότερη είναι η δυνατότητα της γραίας να προσφέρει το ζητούμενο προϊόν, τόσο ανεβαίνει και η τιμή που εισπράττουν οι νέες ανεξάρτητα εργαζόμενες κοπελιές. Ωραία πράγματα. Ιδιότυπο καθεστώς. Απελευθέρωση της ενέργειας, είσοδος των νέων και όμορφων στο όλο παιχνίδι και  ταυτόχρονα κρατικές αγκυλώσεις  και ζαρωμένες πτυχές στο σώμα της γερασμένης κυρίας. Όλα αυτά ομού, μαζί και ταυτοχρόνως
Για να δούμε και το άλλο. Ποιος τελικά  θα μπορέσει να εκσυγχρονίσει τον τομέα της παραγωγής, ώστε να γίνει λιγότερο κοστοβόρος; Έχετε την εντύπωση ότι υπάρχει κάποια περίπτωση, ακόμα και εάν εισπράξει ένα ικανοποιητικό τίμημα η γραία ΔΕΗ από την πώληση της νέας ΔΕΗ, ότι θα μπορέσει με  συμφέροντες όρους να κάνει καίριες για το μέλλον επενδύσεις; Και σε ποιούς τομείς θα δώσει βαρύτητα ο ιδιώτης; Στο να μειώσει το κόστος παραγωγής για να κονομήσει παραπάνω ή στο να κάνει επενδύσεις για να προστατευθεί το περιβάλλον; Ποιο είναι το ζητούμενο τελικά; Υπάρχει κάποια σκέψη να μπουν οι σωστοί όροι για τις επενδύσεις, αντί να προστατεύουμε μόνον τις Πασοκικές πανίσχυρες συντεχνίες (βλπ Φωτόπουλους κλπ)
Ας πούμε λοιπόν, ότι ψηφίζεται ο νόμος και δημιουργείται η θελκτική μικρή ΔΕΗ. Για πείτε μου τώρα. Βάλτε λιγουλάκι το μυαλό σας να δουλέψει. Υπάρχει καμία περίπτωση να παραμείνει (ή να μετακινηθεί) ως πελάτης της μικρής ΔΕΗ, κάποιος μπαταχτσής, ρευματοκλέπτης ή οποιαδήποτε ΔΕΥΑΝ ή δημόσια επιχείρηση ή Οργανισμός; Εγώ το θεωρώ βέβαιο ότι όλοι αυτοί  θα αποτελέσουν την βασική πελατεία της γραίας.  Και η θελκτική μικρή ΔΕΗ, πιστεύω, ότι θα κάνει τα πάντα για να προσελκύσει (με προσφορές, παροχή υπηρεσιών κλπ) όλους τους δυναμικούς και οικονομικά υγιείς πελάτες. Και ποιος από τους δύο θα έχει στο μέλλον μεγαλύτερα κόστη; Ο ιδιώτης της "μικρής" ΔΕΗ ή το Κράτος που θα ελέγχει την γραία; Μα να πληρώνουμε για να κάνουμε έρωτα με μία γραία; Δεν το αντιλαμβάνομαι.
Το θεωρώ λοιπόν βέβαιο ότι στον παλαιό οίκο που κάνει κουμάντο η κρατική τσατσά με τους βολεμένους υπαλλήλους υποδοχής των πελατών και τους γραφειοκράτες λογιστάδες και με  τις ρυτιδιασμένες και γερασμένες μονάδες παραγωγής θα παραμείνουν ως πελάτες οι σαβουρου........ ενώ  οι νέοι και οι δυναμικοί πελάτες θα πληρώνουν για να απολαμβάνουν τις υπηρεσίας και τα πλούσια ελέη του μικρού αρχικά και ωραίου οίκου που θα προσφέρει και τις δελεαστικές υπηρεσίες σε καλές μάλιστα τιμές για τους συνεπείς πελάτες. Ετσι θα γίνει.
Ουσιαστικά δηλαδή το απαράδεκτο αυτό σχέδιο της Κυβέρνησης θα οδηγήσει την μεν μεγάλη ΔΕΗ σε μαρασμό ενώ σε λίγα χρόνια η μικρή ΔΕΗ θα αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ενέργειας και ουσιαστικά θα καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Ουσιαστικά δηλαδή προσφέρουν όλη τη ΔΕΗ στην τιμή του 1/3. Δωράκι τεράστιου μεγέθους.

Τι θάβλεπα εγώ ότι θα πρέπει να γίνει.
Επειδή πράγματι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι πλέον ένα αγαθό πρώτης ανάγκης (κοινωνικό αγαθό το ονομάζουν κάποιοι), θα πρέπει να ορισθούν κριτήρια για το πως οι έχοντες ανάγκη συμπολίτες μας θα έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, σε ικανές για μία αξιοπρεπή διαβίωση κιλοβατώρες, χωρίς φόρους και πρόσθετα που μας επιβαρύνουν, με παράλληλες δράσεις για αποφυγή ρευματοσπατάλης και για ενεργειακή αναβάθμιση των οικιών των φτωχογειτονιών. Έτσι, είτε στους ιδιώτες παρόχους αναφερόμαστε είτε στην γραία ΔΕΗ οι κανόνες θα είναι τέτοιοι που να προστατεύουν ως ένα ικανό βαθμό τους φτωχούς και αδύναμους.
Αυτή η βλακεία με την δημιουργία δύο ΔΕΗ (μικρής και μεγάλης) εκ των οποίων η μία θα είναι δυναμική και η άλλη ασθενής και φθίνουσα πρέπει να σταματήσει.
Τα όποια χρήματα που θα εισρεύσουν από ιδιώτες για αγορά μέρους της ενεργειακής αγοράς θα πρέπει να διοχετευθούν σε δράσεις που θα μειώνουν σταδιακά την εξάρτησή μας από τον λιγνίτη και την απαλλαγή μας από τα θερμικά εργοστάσια στα νησιά.
Θα πρέπει να γίνει μία ριζική αναμόρφωση της ΔΕΗ. Η γραία πρέπει να αντικατασταθεί από νέες και νέους με δυναμισμό. Δεν πρέπει να επιλέξουμε το Ιταλικό μοντέλο που για να είναι πετυχημένο προϋποθέτει κάποια βασικά για την παλαιά εταιρία παραγωγής και πώλησης ενέργειας, τα οποία δεν διαθέτει η γριά δεή μας, που προσέφερε μεν στα νιάτα της, αλλά πλέον είναι απόμαχη. Θα πρέπει μάλλον να επιλεγεί, κατά τη γνώμη μου, το Πορτογαλικό μοντέλο, με αυστηρές δεσμεύσεις για τους επενδυτές για συγκεκριμένες δράσεις που θα προστατεύουν το περιβάλλον.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να  είναι η αγορά ελεύθερη να δημιουργηθούν απεξαρχής νέοι οίκοι, που θα προσφέρουν το προϊόν. Ολοι αυτοί που σήμερα έχουν δημιουργήσει  εργοστάσια παραγωγής, να πάψουν να τα βρίσκουν εύκολα με το σημερινό περίεργο καθεστώς, που ευνοεί την αισχρή κερδοσκοπία και να μπουν στον δύσκολο τομέα της καθετοποίησης  των υπηρεσιών τους. Ο υγιής ανταγωνισμός θα μας δώσει τη δυνατότητα να μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ ξανθιών και μελαχρινών, υπογείων και ανωγείων,  ροφημάτων και στερεών φαγητών,  τσουχτερών και πιο λογικών  τιμών
Η αποκλειστική ευθύνη για τον έλεγχο των οίκων, που συνίσταται στον απόλυτο έλεγχο της διαχείρισης των δικτύων πρέπει να παραμείνει στο κράτος και σε ανεξάρτητες αρχές, ώστε να αποφεύγουμε κατά το δυνατόν τη διάδοση αφροδισίων νοσημάτων, από ανεύθυνους κερδοσκόπους.






1 σχόλιο:

  1. Έστω και αργά εύγε πολύ καλό το άρθρο στο τέλος αναφέρεις το ιταλικό και πορτογαλικό μοντέλο μπορείς να δώσεις κάποιο λινκ να διαβάσουμε τι έχει γίνει στην Ιταλία και Πορτογαλία αντίστοιχα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή