Για το πολύπαθο λιμάνι του Ναυπλίου και για τη μαρίνα, τούτο εδώ το ιστολόγιο έχει ασχοληθεί πολλές φορές. Η πρώτη ανάρτησή μου ήταν για το "λιμάνι της ταλαιπωρίας", στις 23 Νοεμβρίου 2008.
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να ξαναδιατυπώσω αναλυτικά την άποψή μου, που με λίγα λόγια λέει, ότι μόνο ένας τρελός ή άσχετος θα χωροθετούσε τη μαρίνα μακρυά από την παλιά πόλη και το τουριστικό κομμάτι του Ναυπλίου και μεταξύ μαρίνας και της πόλης θα ήταν χωροθετημένο το εμπορικό λιμάνι, κάτι που δεν γίνεται πουθενά αλλού στον κόσμο. Εντάξει τι να κάνουμε; Έχουμε και εδώ μία πρωτιά.
Αντιλαμβάνομαι ότι ακούγεται πολύ ωραία στους κατοίκους του Ναυπλίου η δημιουργία μαρίνας, αφού ο καθείς ελπίζει στην έλευση κροίσων από όλο τον κόσμο που θα αφήνουν τεράστια ποσά στην πόλη. Ο αιρετικός το πολύ απλό που λέει, είναι ότι η πόλη δεν έχει ανάγκη χώρων πάρκινγκ σκαφών κατοίκων ΒΠ, αλλά ένα σωστό αγκυροβόλιο μπροστά από την παλιά πόλη για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού, κάτι που δεν γίνεται με το σχέδιο που υπάρχει.
Αναλυτικά τις αιρετικές απόψεις για το λιμάνι και τη μαρίνα μπορείτε να τις διαβάσετε στις παρακάτω αναρτήσεις:
Το λιμάνι της ταλαιπωρίας Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2008
Λιμάνι Σάββατο, 12 Ιουνίου 2010
Κάθε λιμάνι και καημός Τρίτη, 3 Ιουλίου 2012
Ιθαγενογιορτή με χοροκαφεδάκια Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2012
Για την κρουαζιέρα και πάλι Παρασκευή, 19 Οκτωβρίου 2012
Για τον λιμένα τ΄ Αναπλιού Μια ιστορία από το μέλλον (2029) Ξεχνάω ρε γαμώτο, ξεχνάω.....Τετάρτη, 19 Ιουνίου 2013
Και για τη διαδικασία των ΣΔΙΤ (Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδωτικού Τομέα) έχω και γι΄αυτήν εκφράσει τις απόψεις μου σε άρθρο με τίτλο "πομφόλυγες"
Θα αφήσω προς το παρόν στην άκρη τις πολύ σοβαρές περινβαλλοντικές αιτιάσεις που υπάρχουν για τη δημιουργία μαρίνας σε πλήρη λειτουργία (μικροεπισκευές, βαψίματα κλπ) σε έναν κλειστό (θεόκλειστο θάλεγα και αβαθή συνάμα) κόλπο όπως του Ναυπλίου.
Θα ασχοληθώ επ΄ ολίγον με την οικονομική διάσταση της υπόθεσης.
Η μαρίνα χωροθετήθηκε, εκεί μακρυά από την παλιά πόλη εδώ και πέντε χρόνια. Από τότε το θέμα πάγωσε. Έχει άραγε κανείς αμφιβολία ότι εάν υπήρχε σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον όλα αυτά τα χρόνια το θέμα θα παρέμενε παγωμένο; Προφανώς οι επίδοξοι μαρινάρχες στο Ναύπλιο δεν κάνουν ουρά. Μαρίνο στο λιμάνι μπορεί να έχουμε, για μαρινάρχες όμως πολύ αμφιβάλλω.
Πριν από πέντε χρόνια το ποσό της επένδυσης βρισκόταν στα 24 εκατομμύρια ευρώ, σήμερα το ίδιο έργο εντάχθηκε στα ΣΔΙΤ με προϋπολογισμό 10 εκατομμύρια, χωρίς να αλλάξει το αντικείμενο των εργασιών. Και ουδείς προθυμοποιήθηκε να μας εξηγήσει την κολοσσιαία αυτή διαφορά, που δημιουργεί, όπως είναι φυσικό, τεράστια ερωτηματικά.
Προβλέπεται να δημιουργηθούν στη μαρίνα κτήρια εμβαδού πάνω από τρία στρέμματα. Αυτό δηλαδή που προβλέπεται να γίνει είναι ένα νέο εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο, μακρυά από το τουριστικό Ναύπλιο, πράγμα που θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια (εφ΄όσον τούτο επιτυγχάνετο) σε μαρασμό της κίνησης των καταστημάτων της πόλης, σε όφελος μια μεγάλης εταιρείας. Δεν ξέρω, πόσο αυτό θα ωφελούσε πραγματικά την πόλη, ώστε να πανηγυρίζουν οι επαγγελματίες. Αλλά βέβαια εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές μια τέτοιου είδους επένδυση θα είχε τεράστια ρίσκα επιτυχίας.
Είναι προφανές ότι η χωροθέτηση της μαρίνας, στο σημείο εκείνο, μακρυά από την πόλη, δημιουργεί την ακράδαντη πεποίθηση ότι ο στόχος είναι να αποτελέσει η μαρίνα, όχι αγκυροβόλιο σκαφών για άτομα που θα επισκέπτονται την πόλη μας, αλλά για παρκάρισμα σκαφών. Και εδώ υπεισέρχονται και άλλες πολλές αβεβαιότητες, που έχουν να κάνουν με την φορολόγηση ιδιοκτητών σκαφών Ελληνικού νηολογίου, την απόσταση από την Αθήνα σε σχέση με άλλες μαρίνες, την μεγαλύτερη απόσταση του λιμανιού του Ναυπλίου, από τις Κυκλάδες και άλλους προορισμούς.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα βρεθεί ιδιώτης, που θα δεσμεύσει δέκα εκατομμύρια από δικά του χρήματα, για να δημιουργήσει μία μαρίνα στο Ναύπλιο αβέβαιων οικονομικών αποτελεσμάτων. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να βασισθεί σε τραπεζικό δανεισμό, πράγμα όχι απλό τις ημέρες μας. Και τούτο αποδεικνύεται από τα κωλύματα που έχουν όλα τα συγχρηματοδοτούμενα έργα και οι συμβάσεις παραχώρησης.
Άπαντες πιστεύουν ότι οι μαρίνες, μπορεί να είναι μία επενδυτική δραστηριότητα αρκετά επικερδής. Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Στις μεγάλες μαρίνες της Αττικής, που δόθηκαν σχεδόν έτοιμες σε πολύ μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα (πχ εταιρία LAMDA συμφερόντων ομίλου Λάτση), τα οικονομικά αποτελέσματα δεν είναι καλά. Όλοι ομιλούν για μείωση του τζίρου και ήδη εμφανίζουν πολύ μεγάλες ζημιές. Όσο και αν τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιριών αυτών επιδέχονται λογιστικά χαϊδέματα, είναι βέβαιο ότι η τραπεζική χρηματοδότηση της κατασκευής μίας μαρίνας και κτηρίων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, σε μια πόλη εκτός Αττικής και εκτός του συνήθους δρομολογίου των τουριστικών σκαφών είναι σχεδόν αδύνατη.
Ας δούμε λοιπόν τα τελευταία δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία της πολύ μεγάλης μαρίνας του Φλοίσβου στην Αττική:
Τα βασικά οικονομικά μεγέθη για την Εταιρεία έχουν ως ακολούθως:
Μείωση σε ποσοστό 12,58% σημείωσε ο κύκλος εργασιών της Εταιρείας, ο οποίος ανήλθε σε € 10.018.614 έναντι € 11.461.001 την αντίστοιχη περίοδο του 2011.Τα αποτελέσματα εκμετάλλευσης της περιόδου διαμορφώθηκαν σε ζημίες € 12.900.113 έναντι ζημιών € 1.126.361 την αντίστοιχη περσινή περίοδο, ενώ τα αποτελέσματα μετά φόρων διαμορφώθηκαν σε ζημίες € 13.688.810 έναντι ζημιών € 1.958.487 το 2011.
Θέλετε και τα αποτελέσματα της μικρότερης μαρίνας Αθηνών στο Νέο Φάληρο;
Κύκλος εργασιών για το 2012 2.719.798 ευρώ και για το 2011 2.832.316 (μείωση τζίρου )
Ζημιές χρήσης μετά από φόρους για το 2012 3.345.205 και για το 2011 2.957.928 (αύξηση ζημιών)
Τώρα θα μου πείτε. Και γιατί να εντάξουν τη μαρίνα στη διαδικασία των ΣΔΙΤ; Μα εδώ ενέταξαν τα κολυμβητήρια που κλείνουν το ένα μετά το άλλο, λόγω τεράστιου κόστους λειτουργίας. Μάλλον δούλεμα τρώμε.
Λέτε να κάνω λάθος και η μαρίνα του Ναυπλίου που θα κατασκευασθεί απεξαρχής να είναι κερδοφόρα;
Ίδωμεν, που έλεγε και ο παλαιός Ναυπλιώτης δημοσιογράφος Νίκος Σταυριανόπουλος.
Αλλά ο αιρετικός επιμένει.
Οποία τρέλα να χωροθετούμε μία μαρίνα μακρυά από την πόλη. Μπροστά μπρεεεε από την πόλη η μαρίνα, αμέσως μετά η θέση πρόσδεσης των κρουαζιεροπλοίων και όσο μακρυά γίνεται το εμπορικό λιμάνι.
Μα να κάνουμε εμείς πάντοτε τα αντίθετα;
Και η άλλη πρόταση. Η δημιουργία με πολύ μικρό κόστος ενός σωστού και εξοπλισμένου αγκυροβολίου μπροστά από την παλιά πόλη με πλωτές προβλήτες. Και μετά την κατασκευή του να παραχωρηθεί έναντι μισθώματος και μετά από διαγωνισμό η διαχείρισή του σε ιδιώτες, γνώστες του αντικειμένου. Μια άλλη φιλοσοφία. Μια άλλη λογική. Ένα έργο που θα αποδώσει στους ιδιώτες και θα αναβαθμίσει όλο το τουριστικό προϊόν που προσφέρει η πόλη και η Αργολίδα.
(Και εσείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα καταθέσετε ποτέ κάποια ιδέα και πρόταση για την Αργολίδα ή θα μένετε για πάντα στην άρνηση)
Και για τους άπιστους Θωμάδες.
Ο αιρετικός το καλοκαίρι επισκέφθηκε μία Ελληνική αποικία. Την πανέμορφη Μασσαλία, με τη γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα, με το όνομα Ολυμπίκ, που διαθέτει και ένα από τα πολύ μεγάλα εμπορικά λιμάνια της Μεσογείου. Μπρε.... δεν είδα κανένα εμπορικό πλοίο. Από τουριστικά σκάφη όμως χόρτασαν οι οφθαλμοί μου. Και η Μασσαλία παρέμενε όμορφη και θελκτική
Θα αφήσω προς το παρόν στην άκρη τις πολύ σοβαρές περινβαλλοντικές αιτιάσεις που υπάρχουν για τη δημιουργία μαρίνας σε πλήρη λειτουργία (μικροεπισκευές, βαψίματα κλπ) σε έναν κλειστό (θεόκλειστο θάλεγα και αβαθή συνάμα) κόλπο όπως του Ναυπλίου.
Θα ασχοληθώ επ΄ ολίγον με την οικονομική διάσταση της υπόθεσης.
Η μαρίνα χωροθετήθηκε, εκεί μακρυά από την παλιά πόλη εδώ και πέντε χρόνια. Από τότε το θέμα πάγωσε. Έχει άραγε κανείς αμφιβολία ότι εάν υπήρχε σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον όλα αυτά τα χρόνια το θέμα θα παρέμενε παγωμένο; Προφανώς οι επίδοξοι μαρινάρχες στο Ναύπλιο δεν κάνουν ουρά. Μαρίνο στο λιμάνι μπορεί να έχουμε, για μαρινάρχες όμως πολύ αμφιβάλλω.
Πριν από πέντε χρόνια το ποσό της επένδυσης βρισκόταν στα 24 εκατομμύρια ευρώ, σήμερα το ίδιο έργο εντάχθηκε στα ΣΔΙΤ με προϋπολογισμό 10 εκατομμύρια, χωρίς να αλλάξει το αντικείμενο των εργασιών. Και ουδείς προθυμοποιήθηκε να μας εξηγήσει την κολοσσιαία αυτή διαφορά, που δημιουργεί, όπως είναι φυσικό, τεράστια ερωτηματικά.
Προβλέπεται να δημιουργηθούν στη μαρίνα κτήρια εμβαδού πάνω από τρία στρέμματα. Αυτό δηλαδή που προβλέπεται να γίνει είναι ένα νέο εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο, μακρυά από το τουριστικό Ναύπλιο, πράγμα που θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια (εφ΄όσον τούτο επιτυγχάνετο) σε μαρασμό της κίνησης των καταστημάτων της πόλης, σε όφελος μια μεγάλης εταιρείας. Δεν ξέρω, πόσο αυτό θα ωφελούσε πραγματικά την πόλη, ώστε να πανηγυρίζουν οι επαγγελματίες. Αλλά βέβαια εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές μια τέτοιου είδους επένδυση θα είχε τεράστια ρίσκα επιτυχίας.
Είναι προφανές ότι η χωροθέτηση της μαρίνας, στο σημείο εκείνο, μακρυά από την πόλη, δημιουργεί την ακράδαντη πεποίθηση ότι ο στόχος είναι να αποτελέσει η μαρίνα, όχι αγκυροβόλιο σκαφών για άτομα που θα επισκέπτονται την πόλη μας, αλλά για παρκάρισμα σκαφών. Και εδώ υπεισέρχονται και άλλες πολλές αβεβαιότητες, που έχουν να κάνουν με την φορολόγηση ιδιοκτητών σκαφών Ελληνικού νηολογίου, την απόσταση από την Αθήνα σε σχέση με άλλες μαρίνες, την μεγαλύτερη απόσταση του λιμανιού του Ναυπλίου, από τις Κυκλάδες και άλλους προορισμούς.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα βρεθεί ιδιώτης, που θα δεσμεύσει δέκα εκατομμύρια από δικά του χρήματα, για να δημιουργήσει μία μαρίνα στο Ναύπλιο αβέβαιων οικονομικών αποτελεσμάτων. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να βασισθεί σε τραπεζικό δανεισμό, πράγμα όχι απλό τις ημέρες μας. Και τούτο αποδεικνύεται από τα κωλύματα που έχουν όλα τα συγχρηματοδοτούμενα έργα και οι συμβάσεις παραχώρησης.
Άπαντες πιστεύουν ότι οι μαρίνες, μπορεί να είναι μία επενδυτική δραστηριότητα αρκετά επικερδής. Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Στις μεγάλες μαρίνες της Αττικής, που δόθηκαν σχεδόν έτοιμες σε πολύ μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα (πχ εταιρία LAMDA συμφερόντων ομίλου Λάτση), τα οικονομικά αποτελέσματα δεν είναι καλά. Όλοι ομιλούν για μείωση του τζίρου και ήδη εμφανίζουν πολύ μεγάλες ζημιές. Όσο και αν τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιριών αυτών επιδέχονται λογιστικά χαϊδέματα, είναι βέβαιο ότι η τραπεζική χρηματοδότηση της κατασκευής μίας μαρίνας και κτηρίων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, σε μια πόλη εκτός Αττικής και εκτός του συνήθους δρομολογίου των τουριστικών σκαφών είναι σχεδόν αδύνατη.
Ας δούμε λοιπόν τα τελευταία δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία της πολύ μεγάλης μαρίνας του Φλοίσβου στην Αττική:
Τα βασικά οικονομικά μεγέθη για την Εταιρεία έχουν ως ακολούθως:
Μείωση σε ποσοστό 12,58% σημείωσε ο κύκλος εργασιών της Εταιρείας, ο οποίος ανήλθε σε € 10.018.614 έναντι € 11.461.001 την αντίστοιχη περίοδο του 2011.Τα αποτελέσματα εκμετάλλευσης της περιόδου διαμορφώθηκαν σε ζημίες € 12.900.113 έναντι ζημιών € 1.126.361 την αντίστοιχη περσινή περίοδο, ενώ τα αποτελέσματα μετά φόρων διαμορφώθηκαν σε ζημίες € 13.688.810 έναντι ζημιών € 1.958.487 το 2011.
Θέλετε και τα αποτελέσματα της μικρότερης μαρίνας Αθηνών στο Νέο Φάληρο;
Κύκλος εργασιών για το 2012 2.719.798 ευρώ και για το 2011 2.832.316 (μείωση τζίρου )
Ζημιές χρήσης μετά από φόρους για το 2012 3.345.205 και για το 2011 2.957.928 (αύξηση ζημιών)
Τώρα θα μου πείτε. Και γιατί να εντάξουν τη μαρίνα στη διαδικασία των ΣΔΙΤ; Μα εδώ ενέταξαν τα κολυμβητήρια που κλείνουν το ένα μετά το άλλο, λόγω τεράστιου κόστους λειτουργίας. Μάλλον δούλεμα τρώμε.
Λέτε να κάνω λάθος και η μαρίνα του Ναυπλίου που θα κατασκευασθεί απεξαρχής να είναι κερδοφόρα;
Ίδωμεν, που έλεγε και ο παλαιός Ναυπλιώτης δημοσιογράφος Νίκος Σταυριανόπουλος.
Αλλά ο αιρετικός επιμένει.
Οποία τρέλα να χωροθετούμε μία μαρίνα μακρυά από την πόλη. Μπροστά μπρεεεε από την πόλη η μαρίνα, αμέσως μετά η θέση πρόσδεσης των κρουαζιεροπλοίων και όσο μακρυά γίνεται το εμπορικό λιμάνι.
Μα να κάνουμε εμείς πάντοτε τα αντίθετα;
Και η άλλη πρόταση. Η δημιουργία με πολύ μικρό κόστος ενός σωστού και εξοπλισμένου αγκυροβολίου μπροστά από την παλιά πόλη με πλωτές προβλήτες. Και μετά την κατασκευή του να παραχωρηθεί έναντι μισθώματος και μετά από διαγωνισμό η διαχείρισή του σε ιδιώτες, γνώστες του αντικειμένου. Μια άλλη φιλοσοφία. Μια άλλη λογική. Ένα έργο που θα αποδώσει στους ιδιώτες και θα αναβαθμίσει όλο το τουριστικό προϊόν που προσφέρει η πόλη και η Αργολίδα.
(Και εσείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα καταθέσετε ποτέ κάποια ιδέα και πρόταση για την Αργολίδα ή θα μένετε για πάντα στην άρνηση)
Και για τους άπιστους Θωμάδες.
Ο αιρετικός το καλοκαίρι επισκέφθηκε μία Ελληνική αποικία. Την πανέμορφη Μασσαλία, με τη γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα, με το όνομα Ολυμπίκ, που διαθέτει και ένα από τα πολύ μεγάλα εμπορικά λιμάνια της Μεσογείου. Μπρε.... δεν είδα κανένα εμπορικό πλοίο. Από τουριστικά σκάφη όμως χόρτασαν οι οφθαλμοί μου. Και η Μασσαλία παρέμενε όμορφη και θελκτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου