Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Η κοινωνία των πολιτών


Και όμως στο Ναύπλιο δεν είναι η ζωή μας μόνον μαύρη και άραχλη, με τσακωμούς, βρισιές και απειλές στα δημοτικά συμβούλια, απ΄ευθείας αναθέσεις, ψεματάκια, έλλειψη ευρωπαϊκού σινεμά, εκμετάλλευση προσπαθειών άλλων για ιδιοτελείς προσωπικούς και κομματικούς σκοπούς, μίσος, βία, κατηγόριες, ρατσιστικές απόψεις, ψεκασμένους ανοήτους.
Υπάρχει και η ζώσα κοινωνία των πολιτών.
Οι καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου και του καθήκοντος που προσφέρουν, χωρίς να φωνάζουν. Χωρίς να κομπορρημονούν στα βραδινά δελτία ειδήσεων των τοπικών καναλιών.
Υπάρχουν και οι ομάδες των πολιτών που μας δείχνουν τον άλλο δρόμο.
Θα ασχοληθώ με τέτοια σπουδαία τοπικά παραδείγματα ομαδικής ανιδιοτελούς δουλειάς. Δεν θα αναφέρω ονόματα, ούτε και πολύ συγκεκριμένα  πράγματα που έκαναν. Απλά θα κάνω μία αδρή περιγραφή της προσφοράς τους. Ας με συγχωρέσουν αυτοί που θα ξεχάσω. Ας θεωρήσουν ότι με την αναφορά σε κάποια παραδείγματα προσφοράς, αναφέρομαι σε όλους ανεξαίρετα που δεν πράττουν για την πάρτη τους και εγωιστικά για την προβολή τους και την τσέπη τους.

Μια ομάδα εφήβων κάθησε και δούλεψε. Έγραψαν τα σενάριο της ταινίας, την σκηνοθέτησαν, έκαναν την ηχοληψία, έπαιξαν σε αυτήν, προσάρμοσαν τη μουσική και δημιούργησαν ένα ωραίο φιλμάκι, που αναφέρεται στα αποτελέσματα της οικογενειακής βίας. Στο όνομα των παιδιών αυτών θα πρέπει να σκεφτούμε και όλους τους άλλους νέους που ασχολούνται με την τέχνη και δημιουργούν. Που τραγουδούν στην παιδική  χορωδία του Δήμου, που έχουν δημιουργήσει γκρουπάκια μουσικής, που ζωγράφισαν τα εκπληκτικά γκράφιτι και ομόρφυναν κάδους απορριμάτων και κουτιά της ΔΕΗ, που γράφουν ποίηση, που ασχολούνται με τις καλές τέχνες.

Οι "Πεμπτιανοί", αποτελεί μια παρέα Αναπλιωτών, που ανελλιπώς κάθε Πέμπτη εδώ και δεκαετίες βρίσκονται μαζί σε κάποια ταβέρνα της περιοχής μας, παίζουν τις μελωδίες τους με τις κιθάρες τους και τραγουδούν τα τραγούδια της παρέας. Στο όνομα αυτών πρέπει να σκεφτούμε όλους αυτούς, που ερασιτεχνικά ασχολούνται με τη μουσική και δίνουν μια μεγάλη ζωντάνια τα βράδια στην πόλη μας, τραγουδώντας για τις αγάπες τους, τους καημούς τους, τα περασμένα, για τα παιδιά που χάθηκαν, για τη ξενιτιά, για αγώνες για μια καλύτερη ζωή.

Τους μαραθωνοδρόμους Θα τους δεις να τρέχουν στο Στάδιο, στην Παραλιακή Ναυπλίου-Νέας Κίου, στο παραλιακό πεζόδρομο από την Αρβανιτιά στην Καραθώνα. Ετοιμάζουν τον πρώτο μαραθώνιο Ναυπλίου. Μια πολύ ωραία προσπάθεια. Αρκεί να μην γίνει και αυτή πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης. Ας μην το επιτρέψουν. Θεωρώ του μαραθωνοδρόμους ότι είναι σήμερα στο Ναύπλιο οι καλύτεροι εκπρόσωποι του ερασιτεχνικού μαζικού αθλητισμού. Αντιπροσωπεύουν όλα τα άτομα που περπατάνε, τους ποδηλάτες, τους χειμερινούς κολυμβητές, τους αναρριχητές στην Καραθώνα, όλα αυτά τα κάθε ηλικία άτομα που παίζουν τένις, μπάσκετ, βόλεϋ, ποδόσφαιρο.

Η Πρόεδρος και το προσωπικό του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, αποτελούν την πιο όμορφη, εκπληκτική, ζωντανή όαση στο γκρίζο τοπίο που μας περιβάλλει. Μία μόνον γνωριμία με όλες τις δράσεις που πραγματοποιεί το ΠΛΙ και ένα μόνο άκουσμα των ιδεών που υπάρχουν για το μέλλον αρκεί για να αντιληφθούμε ότι το Ναύπλιο διαθέτει κάτι το ιδιαίτερα εξαιρετικό.
Σήμερα θα γίνει η παρουσίαση του έργου στο Καστράκι της Ασίνης από τους ανθρώπους που είναι οι πρωταγωνιστές του έργου. Δεν θα πω πολλά παραπάνω. Στο πρόσωπο των ανθρώπων αυτών αναδεικνύεται ο σπουδαίος ρόλος των δημοσίων υπαλλήλων, που μπορεί να αμείβονται με μικρούς μισθούς, να κινδυνεύουν να τεθούν σε διαθεσιμότητα και να απολυθούν, αλλά παρ΄όλα αυτά δεν το βάζουν κάτω. Δεν έχουν  μόνον την συναίσθηση του καθήκοντος να είναι τυπικά εντάξει με τη δουλειά τους, αλλά θέλουν να πράξουν το κάτι παραπάνω. Και υπάρχουν αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι που πασχίζουν.

Η Πύλη του Πολιτισμού. Τι να πω και γι΄αυτούς με την πολύπλευρη κοινωνική και πολιτιστική δράση. Τους βγάζω το καπέλο. Νοιώθω μυρμήγκι μπροστά τους. Και αυτοί εκπροσωπούν μια σειρά ανθρώπων και συλλογικοτήτων που προσφέρουν στους συνανθρώπους μας που υποφέρουν. Οπως είναι οι εθελοντές του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας. Το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Οι ανώνυμοι που προσφέρουν πολλές φορές από το υστέρημά τους.

Το Θεατροδρόμιο. Οι ανιδιοτελείς υπηρέτες και πρωταγωνιστές της ίδιας της ζωής, μέσα από την θεατρική πράξη. Για να ξεφύγουμε από τα τρέχοντα και να βρεθούμε στη χώρα του παραλόγου, αφού και το παράλογο είναι μέσα μας, να ζήσουμε με ρεαλισμό, ίσως και σε υπερβολικό βαθμό, τα προβλήματα που βιώνουμε, να κλάψουμε και να γελάσουμε, να μυήσουμε παιδιά και νέους στη θεατρική τέχνη.

Οι άνθρωποι που διοικούν το τοπικό ποδόσφαιρο. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου έγινε μάζωξη των γονιών των μικρών ποδοσφαιριστών στην περιοχή μας, για να γίνει μια συζήτηση, για συμπεριφορές, για τη σημασία του ποδοσφαίρου ως αθλήματος, για την εξάλειψη των φαινομένων της βίας. Αυτές είναι πραγματικές προσπάθειες ατόμων που θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία, χωρίς να χρειάζεται η μύτη τους να κοιτάει ψηλά. Και δεν είναι μόνον αυτοί οι παράγοντες του αθλητισμού που προσφέρουν. Πρόεδροι και διοικητικά συμβούλια ομάδων ποδοσφαίρου, μπάσκετ, υγρού στίβου. Πλέον είναι εξαίρεση και όχι κανόνας, οι τοπικοί παράγοντες που λειτουργούν αλαζονικά και με αυταρχικό τρόπο, του στυλ "εγώ είμαι ο μάγκας και έχω τον πρώτο λόγο ακόμα και στην χρήση του αθλητικού χώρου για προπόνηση".

Οι άνθρωποι του Κέντρου  Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας,

που αγωνίζονται να προλάβουν άσχημες καταστάσεις, που έχουν να κάνουν με εξαρτήσεις παντός 

είδους.. Ναι μπορεί εμείς να κοιμόμαστε ήσυχα στα πουπουλένια στρώματά μας, όμως κάποιοι εκεί 

έξω κάνουν δουλειά. 

Ο Σύλλογος των Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Δωματίων, που τώρα τελευταία ιδρύθηκε. Δεν θα πω πολλά γι΄αυτόν. Επιτέλους κάποιοι οιονεί συνδικαλιστές θέλουν να προσφέρουν γενικότερα στην πόλη και το κοινωνικό σύνολο, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα ωφεληθούν και οι ίδιοι. Και όμως τελικά. Δεν είναι όλοι τους εκεί πέρα οι συνδικαλιστές παρτάκηδες.

Ίσως να πείτε ότι ευλόγησα και προέβαλα ΚΑΙ κάποιους φίλους μου.
Ναι το έκανα.
Στο κάτω κάτω της γραφής, γι΄αυτό είναι και ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. Γι΄αυτό τους αγαπάω.

Όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί αποτελούν όλοι μαζί την ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Όποιος τους αγνοεί και θέλει να περάσει το δικό του και τη ψιλομυτίασή του είναι απλά απορριπτέος από εμένα
Όποιος βγάζει ανακοινώσει για αυτοδιοικητικά θέματα περνώντας την γραμμή του κόμματός του, χωρίς να επιδιώκει να γίνει υποστηρικτής της Κοινωνίας των πολιτών είναι απλά αντιδραστικός.






3 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Σωστά και όμορφα αυτά που έγραψες σήμερα. Μην ξεχνάμε οτι στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος.Εχουμε ΠΟΛΥ δρόμο για να αλλάξουν κάποιες κατεστημένες καταστάσεις στην πόλη του Αναπλιού .........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι αλήθεια πως το Ναύπλιο επιτρέπει και καλλιεργεί τον εθελοντισμό, τουλάχιστον σε μεγαλύτερο βαθμό από τις άλλες περιοχές της Αργολίδας. Η κοινωνία πολιτών μετριέται από τον παραγόμενο πολιτισμό του τρίτου τομέα, που δεν είναι το δίπολο της δημόσιας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά η συνεταιριστική δράση. Εκεί που παράγεται κοινωνική υπεραξία, κοινωνική συνοχή, κοινωνική ανάταση, εκεί υπάρχει πολιτισμός που δεν σχετίζεται με κρατισμό αλλά ούτε και με κερδοσκοπία.
    Συμμετέχω ενεργά σε διεθνή δίκτυα εθελοντισμού και θα ήθελα να υπάρχουν στην Ελλάδα ενεργά δίκτυα παντού, σε κάθε τόπο. Γιατί εκεί που δικτυώνονται αλληλέγγυα οι άνθρωποι, είναι καλύτερες οι συνθήκες ζωής, μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη η διάσταση της ελευθερίας και αυτογνωσίας.
    Η πολιτική δράση πρέπει να εμπνέεται από την κοινωνία πολιτών, να τη στηρίζει αλλά και να στηρίζεται από αυτή, διότι η εμπλοκή του δημόσιου και ιδιωτικού συμφέροντος μπορούν να συγκεράζονται με αυτό του συνεταιριστικού σε μια δυναμική ισορροπία που ικανοποιεί το τρίπτυχο της ελεύθερης οικονομίας κι εμπλουτίζει άπαντες. Οι καλβινιστές το γνωρίζουν και το γεύονται, οι ελληνορθόδοξοι ακόμα το παλεύουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι Καλβινιστες ειναι ουμανιστες,διπλα στον ανθρωπο.Θα του συμπαρασταθουν και θα του σταθουν στις δυσκολες καταστασεις και θα προσπαθησουν να του δειξουν τον σωστο δρομο ,κατα την φιλοσοφια τους.Οι ελληνοορθοδοξοι θα πουν ο,τι πει ο Κυριος το Θελημα του αλλα δεν θα κουνησουν το δακτυλακι τους παρα μονον για να τον σπρωξουν τον δυστυχο στην Αβυσσο.Θα βλεπουν τις αμαρτιες του αλλα δεν θα του πουν τιποτα μονο και μονο για να τον δουν να ζηταει γονατιστος βοηθεια και να διαμοιραζουν τα ιματια του μετα το τελος του .....Ο εθελοντισμος στο εξωτερικο δεν εχει καμμια σχεση με τον εθελοντισμο οπως τον βλεπουμε στο εξωτερικο και το ξερετε πολυ καλα κυριε Αλεξανδρη.

      Διαγραφή