Μόνος ολομόναχος




Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Το Ναύπλιο που αντιστέκεται

Κάποιοι φίλοι μου Εγγλέζοι, που έχουν εξοχικό στην Ασίνη και ,ας επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι, φέτος αποφάσισαν να περάσουν και τα Χριστούγεννα στην περιοχή μας για να βοηθήσουν τη χώρα αγοράζοντας εδώ τα δώρα τους. Το μεγαλύτερο ποσό το έδωσαν για ένα πολύ όμορφο κόσμημα, που το αγόρασαν από ένα εργαστήρι κοσμημάτων του Ναυπλίου. Δυστυχώς όλοι οι ντόπιοι μικροτεχνίτες παλεύουν μόνοι τους, χωρίς βοήθεια από τη δημοτική αρχή και την πολιτεία, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν σκοτεινές σκέψεις σε κόμματα για επιβολή φόρου πολυτελείας στα είδη αυτά. Παρεπιμπτόντως, οι άνθρωποι ήλθαν και για να πληρώσουν και το χαράτσι της ΔΕΗ και το έπραξαν ασμένως.
Πήγα χθες σε ένα καινούργιο ουζερί στο Ναύπλιο. Πρώτη παρατήρηση: Μέρα Τετάρτη ήταν τίγκα. Δεύτερη παρατήρηση: Καλή ποιότητα και εξυπηρέτηση. Τρίτη παρατήρηση: Ο λογαριασμός ερχόταν κατευθείαν από τις τιμές της δεκαετίας του 90. Νομίζω ότι υπάρχει διέξοδος. Χαμηλό νοίκι, προσωπική δουλειά, ποιότητα, και δραστικότατη μείωση των τιμών και οι καλές εποχές με τα τραγούδια, τις συζητήσεις, τα ουζάκια θα επανέλθουν.
Υπάρχουν καταστήματα στην πόλη που διατηρούν μια εξαιρετική ποιότητα. Τα διαχρονικά Αναπλιώτικα μαγαζιά, υποφέρουν, αλλά έχουν τη δυνατότητα να βρουν τις διεξόδους τους.
Είναι πολλοί μικροί επιχειρηματίες που προσπαθούν μέσα στις πολύ αντίξοες συνθήκες. Υπάρχουν και πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων που έχουν εκ των πραγμάτων βάλει κρασί στις παλαιότερες υπέρογκες απαιτήσεις τους.
Δυστυχώς  όμως η δημοτική  αρχή τελεί σε κατάσταση πλήρους νιρβάνας. Η κεφαλή, θέλει να μεταναστεύσει σε άλλη πολιτεία για να γίνει μια βεντούζα σε ένα πλοκάμι στο μεγάλο Αθηναϊκό χταπόδι. Τα πλοκάμια του μικρού χταποδιού τσακώνονται μεταξύ τους, για το ποιος θα γίνει η κεφαλή.
Και οι πολίτες ...ξεκρέμαστοι δίνουν τον αγώνα μόνοι τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου