Μόνος ολομόναχος




Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Οι δυναμιτιστές των θαλασσών

Δεν ξέρω αν διαβάσατε Κυριακάτικες σήμερα.
Οι περισσότεροι πρέπει να έμειναν στις τρεις δημοσκοπήσεις. Τόσο πάνω η ΝΔ. Τόση η διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων.  Ανακόπηκε η δημοσκοπική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Μπαίνουν δεν μπαίνουν στη βουλή οι μικροί.
Τρίχες κατσαρές.
Εγώ κόλλησα σε ένα άρθρο στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , του ENRIC SALA μέλους του National Geograpic Society, που μας ανέλυσε πόσο σπουδαίο εθνικό κεφάλαιο είναι οι θάλασσες μας και ο υποθαλάσσιος πλούτος. Επεσήμανε ότι οι θάλασσές μας σήμερα θυμίζουν έναν τραπεζικό λογαριασμό, από τον οποίο όλοι κάνουμε αναλήψεις αλλά και κανείς δεν καταθέτει.
Πιστεύει ακράδαντα ότι η Ελλάδα έχει πάμπολλα να κερδίσει από την αξιοποίηση του καταπληκτικού αυτού περιβαλλοντικού μας πλούτου. Καμία άλλη χώρα δεν διαθέτει τόσα νησιά, τέτοιες πολυσχιδείς ακτές, τέτοιο υποθαλλάσσιο πλούτο. Και όμως τον εκμεταλλευόμαστε με λάθος τρόπο.
Ο άνθρωπος, γνώστης των θαλασσών σε όλο τον κόσμο,  κάνει και την πρότασή του.  Να θεσπισθούν θαλάσσιες περιοχές απόλυτης προστασίας για την αναγέννηση και τον πολλαπλασιασμό των ιχθυολογικών αποθεμάτων μας. Και μάλιστα μας λέει ότι κάτι τέτοιο έχει πετύχει τόσον στην Καλιφόρνια και το Μεξικό, όπου είχαμε αύξηση των  ψαριών κατά 460%, όσο και στη Μεσόγειο (Ισπανία). Και αυτό που έλεγε ο ερευνητής της Διεθνούς Γεωγραφικής Εταιρίας, είναι ότι η αύξηση του θαλάσσιου πλούτου μπορεί να οδηγήσει σε τεράστια αύξηση του καταδυτικού τουρισμού και στην υγιή αύξηση της ιχθυοπαραγωγής, που μπορεί να συνδυασθεί με αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος μιας περιοχής.
Κατά μία περίεργη σύμπτωση ένας φίλος μεταξύ τυριού και αχλαδιού, φώναζε πριν από δέκα μέρες για την πλήρη απαγόρευση απαγόρευση του ψαρέματος στα αβαθή του Αργολικού Κόλπου. Μάλιστα έβαζε και τα όρια της απαγόρευσης με τα δικά του σχετικά αυθαίρετα κριτήρια. Πράγματι ο Αργολικός Κόλπος  είναι σημείο αναπαραγωγής των ψαριών και θα μπορούσε, και εγώ το πιστεύω, να ξαναγεμίσει ψάρια. Είναι ένας ιδανικός ιχθυότοπος με τα ζεστά  και σχετικά υπήνεμα νερά του. Κάποιοι δυστυχώς τον κατέστρεψαν με την υπεραλίευση με τα απαίσια μέσα (δυναμίτες, μηχανότρατες κλπ). Τελευταία όμως έχουμε θετικά σημάδια. Οι περίφημες σφυρίδες του Αργολικού Κόλπου ξαναεμφανίσθηκαν. Οι βασίλισσες των ψαριών είναι και πάλι εδώ. Φαντασθείτε λοιπόν πόσο τεράστια θα μπορεί να είναι  η ποιοτική αναβάθμιση της ζωής μας και του τουρισμού, εάν τα αποθέματα σφυρίδας στον Αργολικό Κόλπο φθάσουν στα προ 40ετίας επίπεδα. Εύκολα θα μπορεί να γίνει η σφυρίδα μαγειρεμένη με διάφορους τρόπους το τοπικό φαγητό του Ναυπλίου.Φαντασθείτε την αύξηση του εισοδήματος των ψαράδων. Φαντασθείτε την αύξηση του τουρισμού από την έλευση ερασιτεχνών αλιέων και φανατικών των καταδύσεων.
Είτε η χώρας μας  παραμείνει στο Ευρώ, είτε πτωχεύσει, είτε επικρατήσουν οι αγανακτισμένοι ή οι αιθεροβάμονες Αντωνικοί , είτε όχι, δεν έχουμε καμία ελπίδα αν εμείς οι ίδιοι δεν εκμεταλλευθούμε τον πλούτο της χώρας. Και ένας τέτοιος είναι οι θάλασσές μας, τα πιο νόστιμα ψάρια του κόσμου που διαθέτουμε, ο όμορφος βυθός των θαλασσών μας.
Δεν έχουμε καμία ελπίδα αν αποδεχόμαστε τακτικές καταστροφών των θαλασσών και των βυθών, αν δεν απομονώνουμε τους δυναμιτιστές (κυριολεκτική έκφραση και όχι μεταφορική) τους Αργολικού Κόλπου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου