Ελαβα ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο που μεταξύ των άλλων λέει και το εξής: "Η συνέλευση της Πλατείας Δημαρχείου Ναυπλίου αποφάσισε να αποστείλει ανοιχτή επιστολή στους βουλευτές Αργολίδας Γιάννη Μανιάτη, Γιάννη Ανδριανό και Έλσα Παπαδημητρίου που τους καθιστά σαφές ότι αίρεται η εμπιστοσύνη του λαού προς το πρόσωπό τους".
Σοβαρολογούν;
Εχασε τον ύπνο της η κ. Ελσα επειδή οι πενήντα ή οι διακόσιοι της Πλατείας "Δημαρχείου" στο Ναύπλιο απέσυραν την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό της.
Το χάσαμε φαίνεται τελείως. Ποιός είναι τελικά αυτός που μπορεί να μιλάει εξ ονόματος του λαού. Ποιός έλαβε το δικαίωμα να εκπροσωπεί τη θεία μου που είναι 90 ετών, τα έχει τετρακόσια, έχει αγωνισθεί υπέρ της δημοκρατίας σε όλη της τη ζωή και έχει συγκεκριμένη άποψη για τα πολτιικά πράγματα.
Και η συνέλευση της Πλατείας "Δημαρχείου", καταλήγει στο εξής επαναστατικό "ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ".
Τί σημαίνει αυτό; Ποιός θα αποφασίζει; Με ποιές διαδικασίες; Πώς θα συμμετέχει η θεία μου που είναι 91; Θα καταργηθεί το Κοινοβούλιο; Πώς θα συμμετέχουν στις διαδικασίες οι άνθρωποι του μόχθου, που εργάζονται, όταν συνεδριάζουν οι 50 ή οι 200 της Πλατείας "Δημαρχείου"; Τί ρόλο θα παίζουν τα κόμματα; Θα τα καταργήσουμε;
Εγώ θα πω το εξής: Διαχρονικό αίτημα του προοδευτικού κόσμου ήταν η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, η ενεργοποίησή τους, η παρέμβασή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Θυμάμαι που όταν πριν από μερικά χρόνια γινόντουσαν οι δημόσιοι απολογισμοί του δημάρχου, παρόντες ήσαν κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι και οι γνωστοί περίπου 10 πολίτες που χρόνια τώρα αγωνίζονται για την πόλη.
Θυμάμαι που κάποτε θεσπίστηκε ο θεσμός των συνοικιακών συμβουλίων. Δεν λειτούργησαν λόγω της πλήρους αδιαφορίας των πολιτών.
Σήμερα έχουν εκλεγεί τα συμβούλια των χωριών. Πριν από ελάχιστους μήνες οι πολίτες αποφάσισαν και εξέλεξαν σε όλα τα χωριά τους εκλεκτούς των δύο παρατάξεων που υποστήριξε (κρυφά ή φανερά) ο κ. Μανιάτης και κάποιους υποψήφιους της παράταξης Γραμματικόπουλου. Η άλλη πρόταση εξέλεξε μόνο δύο τοπικούς συμβούλους και η παράταξη του ΚΚΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Ιδού πεδίον δόξαν λαμπρόν γι΄αυτούς που ευαγγελίζονται αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Να παρευρίσκονται μαζικά στις συνεδριάσεις των τοπικών συμβουλίων, να ζητάνε, να απαιτούν, να προτείνουν.
Στο Ναύπλιο έχουμε ένα Εργατικό Κέντρο με πρόεδρο τον κ. Μπαρού. Απίστευτο και όμως αληθινό. Ο κ. Μπαρού δεν έχει αντιπολίτευση. Εξελέγη παμψηφεί. Οι εργαζόμενοι πολίτες που λένε ότι αίρουν την εμπιστοσύνη τους στην κ. Ελσα και τον κ. Ανδριανό, δεν έχουν εκλέξει ούτε έναν υποψήφιο ως αντιπολίτευση στον κ. Μπαρού. Και το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται ότι οργανώνονται στα συνδικάτα. Τους αρκεί η πλατεία και η αγανάκτηση. Εκτός και εάν θεωρούν τον κ. Μπαρού σύμμαχό τους.
Πριν λοιπόν εκστομίσουμε μεγαλοστομίες, ας κάνουμε πρώτα το καθήκον μας ως πολίτες. Στα συνδικάτα, στον τόπο κατοικίας μας, στα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης, στους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους.
Τί να κάνω. Δεν μπορώ να ακούω για άμεση δημοκρατία και ταυτόχρονα να έχουμε ένα εργατικό κέντρο στο Ναύπλιο χωρίς την παραμικρή αντιπολίτευση.
Τί να κάνω. Δεν μπορώ να μην αηδιάζω με αυτό το τεράστιο πανώ στην Πλατεία Συντάγματος που μιλάει ότι η χούντα δεν τελείωσε το 73.
Τί να κάνω. Δεν μπορώ να πειστώ ότι αυτά που προτείνει η πλειοψηφία στην πλατεία, αποτελούν αριστερή πολιτική. Αυτά που προτείνουν είναι τελικά και εκ του αποτελέσματος άκρως συνητηρικά και δεξιά, επειδή θα εξαθλιώσουν τους ανθρώπους του μόχθου και θα ευνοήσουν μεγαλοεπιχειρηματίες και λαμόγια.
Σοβαρολογούν;
Εχασε τον ύπνο της η κ. Ελσα επειδή οι πενήντα ή οι διακόσιοι της Πλατείας "Δημαρχείου" στο Ναύπλιο απέσυραν την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό της.
Το χάσαμε φαίνεται τελείως. Ποιός είναι τελικά αυτός που μπορεί να μιλάει εξ ονόματος του λαού. Ποιός έλαβε το δικαίωμα να εκπροσωπεί τη θεία μου που είναι 90 ετών, τα έχει τετρακόσια, έχει αγωνισθεί υπέρ της δημοκρατίας σε όλη της τη ζωή και έχει συγκεκριμένη άποψη για τα πολτιικά πράγματα.
Και η συνέλευση της Πλατείας "Δημαρχείου", καταλήγει στο εξής επαναστατικό "ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ".
Τί σημαίνει αυτό; Ποιός θα αποφασίζει; Με ποιές διαδικασίες; Πώς θα συμμετέχει η θεία μου που είναι 91; Θα καταργηθεί το Κοινοβούλιο; Πώς θα συμμετέχουν στις διαδικασίες οι άνθρωποι του μόχθου, που εργάζονται, όταν συνεδριάζουν οι 50 ή οι 200 της Πλατείας "Δημαρχείου"; Τί ρόλο θα παίζουν τα κόμματα; Θα τα καταργήσουμε;
Εγώ θα πω το εξής: Διαχρονικό αίτημα του προοδευτικού κόσμου ήταν η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, η ενεργοποίησή τους, η παρέμβασή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Θυμάμαι που όταν πριν από μερικά χρόνια γινόντουσαν οι δημόσιοι απολογισμοί του δημάρχου, παρόντες ήσαν κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι και οι γνωστοί περίπου 10 πολίτες που χρόνια τώρα αγωνίζονται για την πόλη.
Θυμάμαι που κάποτε θεσπίστηκε ο θεσμός των συνοικιακών συμβουλίων. Δεν λειτούργησαν λόγω της πλήρους αδιαφορίας των πολιτών.
Σήμερα έχουν εκλεγεί τα συμβούλια των χωριών. Πριν από ελάχιστους μήνες οι πολίτες αποφάσισαν και εξέλεξαν σε όλα τα χωριά τους εκλεκτούς των δύο παρατάξεων που υποστήριξε (κρυφά ή φανερά) ο κ. Μανιάτης και κάποιους υποψήφιους της παράταξης Γραμματικόπουλου. Η άλλη πρόταση εξέλεξε μόνο δύο τοπικούς συμβούλους και η παράταξη του ΚΚΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Ιδού πεδίον δόξαν λαμπρόν γι΄αυτούς που ευαγγελίζονται αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Να παρευρίσκονται μαζικά στις συνεδριάσεις των τοπικών συμβουλίων, να ζητάνε, να απαιτούν, να προτείνουν.
Στο Ναύπλιο έχουμε ένα Εργατικό Κέντρο με πρόεδρο τον κ. Μπαρού. Απίστευτο και όμως αληθινό. Ο κ. Μπαρού δεν έχει αντιπολίτευση. Εξελέγη παμψηφεί. Οι εργαζόμενοι πολίτες που λένε ότι αίρουν την εμπιστοσύνη τους στην κ. Ελσα και τον κ. Ανδριανό, δεν έχουν εκλέξει ούτε έναν υποψήφιο ως αντιπολίτευση στον κ. Μπαρού. Και το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται ότι οργανώνονται στα συνδικάτα. Τους αρκεί η πλατεία και η αγανάκτηση. Εκτός και εάν θεωρούν τον κ. Μπαρού σύμμαχό τους.
Πριν λοιπόν εκστομίσουμε μεγαλοστομίες, ας κάνουμε πρώτα το καθήκον μας ως πολίτες. Στα συνδικάτα, στον τόπο κατοικίας μας, στα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης, στους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους.
Τί να κάνω. Δεν μπορώ να ακούω για άμεση δημοκρατία και ταυτόχρονα να έχουμε ένα εργατικό κέντρο στο Ναύπλιο χωρίς την παραμικρή αντιπολίτευση.
Τί να κάνω. Δεν μπορώ να μην αηδιάζω με αυτό το τεράστιο πανώ στην Πλατεία Συντάγματος που μιλάει ότι η χούντα δεν τελείωσε το 73.
Τί να κάνω. Δεν μπορώ να πειστώ ότι αυτά που προτείνει η πλειοψηφία στην πλατεία, αποτελούν αριστερή πολιτική. Αυτά που προτείνουν είναι τελικά και εκ του αποτελέσματος άκρως συνητηρικά και δεξιά, επειδή θα εξαθλιώσουν τους ανθρώπους του μόχθου και θα ευνοήσουν μεγαλοεπιχειρηματίες και λαμόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου