Μόνος ολομόναχος




Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Πάμπλο Νερούντα

Σαν χθες πριν από 36 χρόνια πέθανε στη Χιλή ο μεγάλος ποιητής Πάμπλο Νερούντα. Παρότι ο δικτάτορας Πινοσέτ απαγόρευσε την προσέλευση κόσμου στην κηδεία του, οι Χιλιανοί δημοκράτες συνέρρευσαν αποτείοντας φόρο τιμής στον άνθρωπό τους, στον αριστερό αγωνιστή, ποιητή, λάτρη της πατρίδας τους. Ηταν τότε στις πιο μαύρες στιγμές της Χιλιανής ιστορίας, με τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τους χιλιάδες εξαφανισμένους πολίτες. Ηταν λίγες μέρες πριν την εξέγερση των Ελλήνων φοιτητών κατά της χούντας.
Κοιτάξτε εδώ

και εδώ

3 σχόλια:

  1. Για πολλούς ο μεγαλύτερος ποιητής της Λατινικής Αμερικής. Πραγματικά τεράστιος ποιητής κατά την ταπεινή μου γνώμη.

    ΑΛΛΑ, και μεγάλος κομμουνιστής μέχρι τον θάνατο του. Υπήρξε σταλινιστής, αν και έκανε την αυτοκριτική του μετά το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ. Για τον Στάλιν δε έγραψε και μια ωδή με αφορμή το θάνατο του. Επίσης θεωρούσε τον Λένιν την "μεγάλη ιδιοφυία του αιώνα". Ο φίλος του Οκτάβιο Παζ, με τον οποίο διαφώνησαν για τον σταλινισμό του με αφορμή το σύμφωνο Μόλοτοφ-Ρίμπεντροπ λέει κάπου:
    "thinks of … Neruda and other famous Stalinist writers I feel the gooseflesh that I get from reading certain passages of Dante’s Inferno. No doubt they began in good faith, but insensibly, commitment by commitment, they saw themselves becoming entangled in a mesh of lies, falsehoods, deceits and perjuries, until they lost their souls"

    Επίσης ήταν φίλος στο Μεξικό με τον πράκτορα της NKVD και κομμουνιστή δολοφόνο Vittorio Vidali. Βοήθησε δε να αποδράσει από το Μεξικό το 1940 ο ζωγράφος David Alfaro Siqueiros, κατηγορούμενος για την απόπειρα δολοφονίας του Τρότσκυ.

    Τέλος, πάντα αρνιόταν να καταδικάσει δημόσια τις διώξεις συγγραφέων στην ΕΣΣΔ, όπως ο Μπορίς Παστερνάκ και ο Γιόζεφ Μπρόντσκυ. Κάτι με το οποίο ακόμα και οι πιό πιστοί του θαυμαστές δυσκολεύονται να αποδεχτούν.

    Προσωπικά όμως υπάρχει κάτι άλλο που με ενοχλεί αφάνταστα σχετικά με το ηθικό ανάστημα του ανδρός. Εγκατέλειψε την πρώτη του Ολλανδή γυναίκα και την άρρωστη κόρη (από την γέννηση της έπασχε από υδροκεφαλισμό και άλλες αρρώστιες) δύο χρόνια μετά την γέννηση της και δεν την ξαναείδε μέχρι που πέθανε σε ηλικία 9 ετών. Ενώ έκανε σχέση με άλλη γυναίκα στην Ισπανία όπου βρισκόταν τότε. Δεν ξέρω λεπτομέρειες φυσικά, αλλά από τα λίγα που διαβάζω θεωρώ μια τέτοια συμπεριφορά κατάπτυστη.

    Επαναλαμβάνω όμως πως ως ποιητής υπήρξε τεράστιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μπριζίτ η αντισυνταγματικιά25 Σεπτεμβρίου 2009 στις 12:47 μ.μ.

    Καλέ συ ο/η pellerin,τελικά είσαι μεγάλη "κουσκούσω"!Καλέ τα κουτάλια του και τα πειρούνια του ξέρεις αυτουνού του Νερούντα!!Κάτι έχω ακούσει,αλλά για πε μου για θα με φάει η περιέργεια..."διπλό battement"ήξερε να κάνει ο Νερούντας??(απάντησε μ'ενα ναι ή μ'ενα όχι σάυτό το κουσούμι ,αμα ντέπεσαι....)
    Υ.Γ ελπίζω να τζινάβεις και τη καλιαρντή μεσα σ'όλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 20 Σεπτεμβρίου. 28 χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Σεφέρη. Τον ξεχάσαμε. Εσείς θυμηθήκατε τον Νερούντα. Πόσο πολύ μας έχει διαβρώσει ο αριστερός λόγος; Έως πότε θα αναμασάμε τα ίδια αριστερά "αγωνιστικά" στερεότυπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή