Μόνος ολομόναχος




Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Στο supermarket

Αρνάκι Νέας Ζηλανδίας.
Κρασί Αργεντινής.
Μάνγκο, Ανανάς, Παπάγια και φρούτα του πάθους.
Είδη πολυτελείας στην είσοδο (οι ψυχολόγοι λένε ότι τα βάζεις στο καλάθι σου πιο εύκολα όταν είναι άδειο)
Εμπορεύματα για τα παιδιά στα κάτω ράφια.
Ουίσκυ, μπύρες και σαμπάνιες στο ύψος των ματιών των ανδρών.
Καλλυντικά λιγουλάκι πιο χαμηλά.
Κατανάλωση, κατανάλωση και η προσωπική σου επανάσταση ξεθωριάζει.
Και όμως οι σκιές του παρελθόντος παρούσες, έστω και αν ο φόβος του αύριο και το γεμάτο καρότσι σου βάζουν εμπόδια.

Αναμένω σχόλιο

3 σχόλια:

  1. Ο καπιταλισμός των Super-Market γέμισε με αγαθά άδεια στομάχια και άδειασε τις τσέπες απο αισθήματα.Προσοχή μόνο στα προιόντα δίχως όνομασία προέλευσης. Γιατί όλα τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το ονομά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπριζιτ η αντισυνταγματικιά4 Αυγούστου 2009 στις 8:44 μ.μ.

    Στο σουπερμάρκετ

    Πουλικάκος Δημήτρης

    Μουσική/Στίχοι: Πουλικάκος Δημήτρης/Εξαδάκτυλος

    ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ BLOG!!!
    AΠΟ ΤΗ ΜΠΡΙΖΙΤ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΙΑ


    Πρωί-πρωί για ψώνια
    με μπικουτί και παντελόνια
    και καθώς τρέχει μουρμουρίζει
    να μην ξεχάσω τα πεπόνια

    Καθώς περνάει απ 'την πλατεία
    στο κιόσκι βρίσκει τη Μαρία
    κι οι δυο μαζί πια συνεχίζουν
    ενώ από τα καφενεία

    Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε
    φρέσκα, κατεψυγμένα και πλαστικά
    μήλα, μπανάνες, γάλα Carnation και κότες
    μπιφτέκια, ντομάτες και βέβαια καλλυντικά
    (κι απορρυπαντικά)

    Συνωστισμός και στριμωξίδι
    και που και που λίγο βρισίδι
    μα όλα αυτά με κάποια χάρη
    διαλέγοντάς το κουνουπίδι
    Κυρίες σικ με τα σκυλιά τους
    χοντροί που τρίβουν την κοιλιά τους
    και δυο γριούλες με μανία
    ψάχνουν τροφή για τα γατιά τους
    Ενώ περνάν απ' τα ταμεία
    η Πόπη χάνει τη Μαρία
    Το νου της είχε στο φαντάρο
    που την κοιτούσε με λαγνεία
    Με βιάση φτιάχνει το μαλλί της
    κι απ' την πολλή την ταραχή της
    της πέφτουν ξάφνου τα πεπόνια
    αχ, αυτός φταίει, ο αλήτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με τη μαζική διαφήμιση, ένα μήνυμα ελπίδας μπαίνει στο κάθε σπίτι και λέει, ζήτα ό,τι θες, γίνε όποιος θες. Είναι απλό: αρκεί ν’αγοράζεις τούτο, να φοράς εκείνο, να τρως το άλλο, να κουρεύεσαι έτσι. Το μήνυμα το φτιάχνουν επιδέξιοι μάστορες, που κουρδίζουν το θέλω σου για διάκριση (η συνέχεια στο http://autodomisi.wordpress.com)

    ΑπάντησηΔιαγραφή