Μόνος ολομόναχος




Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

"Αμεσοδημοκράτες" Vs "Αντιπρόσωποι"

Είναι μετά τα μεσάνυχτα, έχω πιεί και ένα μπουκάλι καλό κρασί από αίμα Ηρακλέους (Αγιωργίτικο Νεμέας), γι αυτό συγχωρέστε με αν πω κάτι παραπάνω και αν κάνω και κανα γραμματικό ή συντακτικό λαθάκι (αυτό ειδικά για σένα που τα ψάχνεις με μανία)
Πριν από κάποιες μέρες είχαμε στην πόλη μας δύο συνελεύσεις. Μια «αμεσοδημοκρατική» μέσα στο δημαρχείο, όπου η Ναυπλιακή κομμούνα ξεκίναγε την αλλαγή του πολιτεύματος και την ανατροπή του καπιταλισμού στην Ελλάδα και η άλλη στη Πρώτη Βουλή, όπου το δημοτικό συμβούλιο ψήφιζε τον προϋπολογισμό του Δήμου για το 2009.
Στην «αμεσοδημοκρατική, λαϊκή συνέλευση» συμμετείχαν περίπου 100 πολίτες και στο δημοτικό συμβούλιο πέραν των δημοτικών συμβούλων απλώς παρακολούθησαν δύο μόνον πολίτες.
Εδώ θάλεγα ότι θάταν πολύ ενδιαφέρον το δημοτικό συμβούλιο να γινόταν μέσα στο κατειλημμένο δημαρχείο. ΄Η έστω οι 100 «αμεσοδημοκράτες» πριν από τη δικιά τους συνέλευση να παρακολουθούσαν και να περενέβαιναν στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβούλιου.
Διότι, συγχωρέστε με και πάλι, θα πω, ότι εάν οι πολιτικές που θα εφαρμοσθούν στην πόλη μας το 2009 θα είναι σε προοδευτική ή συντηρητική κατεύθυνση, σε αριστερή η δεξιά προοπτική, αυτό αποφασίσθηκε όχι στην «αμεσοδημοκρατική» συνέλευση στο κατειλημμένο δημαρχείο, αλλά στο "αντιπροσωπευτικό"
της πόλης μας δημοτικό συμβούλιο, όπου κυριαρχούν οι δεξιές, συντηρητικές και πολλές φορές αντιδραστικές φωνές, εκλεγμένες από τους αντιδραστικούς, τους υπερδεξιούς, τους συντηρητικούς, τους Πασόκους και τους «προοδευτικούς» και «αριστερούς» πολίτες του Ναυπλίου.
Την ίδια ώρα που επήλθε στο Δημαρχείο η ανατροπή του καπιταλισμού, τελικά αποφασιζόντουσαν στην Πρώτη Βουλή οι πραγματικές πολιτικές που θα εφαρμοσθούν στην πόλη μας το έτος 2009.
Διότι κύριοι, συγχωρέστε με και πάλι, με τη ψήφιση του προϋπολογισμού αποφασίσθηκαν και τα εξής:
Η σχεδόν μηδενική ενασχόληση του Δήμου, με την κοινωνική πολιτική και την καταπολέμηση της φτώχειας και της ακρίβειας.
Η υπερφολόγηση των χαμηλών και μεσαίων τάξεων.
Η είσπραξη επιπλέον ποσών από του φτωχούς με τα αυξημένα δημοτικά τέλη.
Η όλως δεξιά πολιτική του δήμου στον αθλητισμό.
Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής με τον αποχαρακτηρισμό των χώρων πρασίνου.
Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής για τα σχολειά.
Η συνέχιση της καταστροφής του περιβάλλοντος, με την απουσία πολιτικών και δράσεων για ανακύκλωση σκουπιδιών.
Η βοήθεια στο μεγάλο εργολαβικό κεφάλαιο.
Η ίδια πολιτική για το πολιτισμό και τη νεολαία.
Η αδιαφορία για το Μπούρτζι, την Ακροναυπλία, το Τελωνείο, το Ενετικό κτήριο του Αγίου Γεωργίου.
Ας σταματήσω προς το παρόν εδώ.
Αλλωστε είπα ότι η οικονομική πολιτική και ο προϋπολογισμός θα αποτελέσει σειρά αναρτήσεων στο άμεσο μέλλον.

4 σχόλια:

  1. Άξιος, σχεδόν ούτε ένα λαθάκι έστω και συνταγματικό….. :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε όλα αυτά τα χωρίς λάθος αλλά με τόσο 'πάθος' γραφόμενα, θα ήταν καλό να προσθέσουμε ότι λίγες μέρες πρίν από αυτήν την αμεσοδημοκρατική συνέλευση στο δημαρχείο του Ναυπλίου είχε σκοτωθεί ένα παιδί από χέρι αστυμομικού.
    ότι οι μεγαλύτερες πόλεις τις ελλάδας είχαν παραλύσει απο την έκφραση οργής χιλιάδων πολιτών- δεν μπαίνω καν στο γελοίο πια διαχωρισμό κουκουλοφόρων και μη-
    οπότε δεν καταλαβαίνω το σκοπό της σύγκρισης των δυο συνελεύσεων.
    επίσης έχω να προτείνω κάτι για το υπόλοιπο της καινούργιας χρονιάς: τις μεγάλες ώρες και έχοντας μπροστά σας ένα μπουκάλι κρασί...επιλέξτε να πιείτε το κρασί και αφήστε τις αμεσοδημοκραιτκές συνελεύσεις να ανθίσουν...
    Α.Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Του ενός ο πατέρας χρόνια δέκα
    παράλυτος, ίδιο στοιχειό'
    τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
    στο σπίτι λιώνει από χτικιό'
    στο Παλαμήδι ο γιός του Μάζη
    κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

    - Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
    - Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
    - Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
    - Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
    Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
    δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.
    (Κ. Βάρναλης)
    Τρείς μήνες από τις κινητοποιήσεις και τί έμεινε. Καλύτερη παιδεία; Δημοκρατικότερη αστυνομία; Λιγότερη βία; Ενισχυμένο κίνημα με περιεχόμενο και προτάσεις; Η μήπως ενίσχυση του δικομματισμού, συντηρικοποίηση και πρασινοφρουροί προ των πυλών; Αυτά είπαμε (εγώ και οι άλλες προσωπικότητες μου). Οτι τα κινήματα πρέπει να έχουν στοχεύσεις και προοδευτικό περιεχόμενο και όχι απλή έκφραση αγανάκτησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή